Boeiend verhaal.

“Het evangelie volgens Jezus Christus” van Saramago. (Nobelprijswinnaar en overtuigd atheïst)

De schrijver vertelt het gekende verhaal enigszins anders dan wat wij vroeger in de godsdienstles te horen kregen.
Vooral voor mensen die katholiek zijn opgevoed, is het daarom heel amusant!
Dacht je dat Maria en Jozef met hun tweetjes met een ezeltje naar Bethlehem trokken?
Welnee, het was een hele massa volk die op weg ging.
En de onbevlekte ontvangenis?
Kom kom.
Maria verwachtte gewoon een kind van Jozef, met wie ze getrouwd was.
En na Jezus kregen ze nog 8 of 9 kinderen.
Een groot deel van het boek gaat trouwens over Jozef. De arme man heeft, om het zacht uit te drukken, nogal veel pech.
Verder gaat het 200 blzn. lang over de jeugd van Jezus.
Op blz.250 (van 319) is hij nog altijd maar 18 jaar.
Hij maakt dan al wel kennis met Maria Magdalena. Deze vrouw wordt niet afgeschilderd als dè zondares, maar als een lieve begrijpende vrouw, waar Jezus heel veel steun aan heeft, en die Jezus trouw blijft tot aan zijn dood.
Bij de talrijke dialogen die in het boek voorkomen, heeft Saramago lak aan aanhalingstekens, maar je kan als lezer perfect volgen wie er aan het woord is.
Ook verleden en tegenwoordige tijd worden door elkaar gebruikt.
De heerlijke vertelstijl maakt dat je je moeilijk kan losrukken van dit boek, eenmaal je er aan begonnen bent.
Je bevindt je echt aan de Westelijke jordaanoever en je voelt het stof op je huid en de woestijnwind in je haren en in je oren.
Het hele verhaal is wel grappig verteld, maar ook zeer realistisch. (Bv. hoe dat precies in zijn werk gaat, zo’n kruisiging.)
En dan, op het einde...
Je weet natuurlijk dat het slecht afloopt voor Jezus, maar ik had nooit gedacht dat ik bij de laatste bladzijde zou overvallen worden door zo’n gevoel van verlatenheid.
Arme Jezus, hij is goed beetgenomen door God.
Er is geen enkele hoop.
De laatste woorden die hij richt tot de mensen rond het kruis zijn:
“Mensen, vergeeft het Hem, want Hij weet niet wat Hij heeft gedaan.”
Zeer sterk.