Lezersrecensie
De kat
"Ik strijk met mijn hand over het lichaam van de kat die op een blauw kussen zit. Ik beweeg mijn vingers over zijn onopvallende oren en de grote brede buik. Van de kleine zee die op zijn nek ligt tot zijn opgetrokken benen." Zo begint dit boekje.
Blijkt dat het over een spoorkaart gaat: Iran heeft op de kaart de vorm van een kat.
Dat is echt zo. Ik heb Iran even gegoogeld.
Verder reist er een klein meisje met haar mee. Dat is haar innerlijke kind. Dat is er dus niet echt bij. Het is waarschijnlijk poëtisch bedoeld.
De flaptekst zegt: "Naarmate het eindstation nadert geeft de vrouw dit kind steeds meer de ruimte om haar koers te bepalen en te worden wie ze werkelijk wil zijn."
Hum, en dat allemaal in een boekje van pakweg 55 bladzijden?
Voor mij werkte dit niet.
Blijkt dat het over een spoorkaart gaat: Iran heeft op de kaart de vorm van een kat.
Dat is echt zo. Ik heb Iran even gegoogeld.
Verder reist er een klein meisje met haar mee. Dat is haar innerlijke kind. Dat is er dus niet echt bij. Het is waarschijnlijk poëtisch bedoeld.
De flaptekst zegt: "Naarmate het eindstation nadert geeft de vrouw dit kind steeds meer de ruimte om haar koers te bepalen en te worden wie ze werkelijk wil zijn."
Hum, en dat allemaal in een boekje van pakweg 55 bladzijden?
Voor mij werkte dit niet.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Els Lens
Gesponsord
In 1938 vluchten de Freuds van Wenen naar Londen, waar Anna Freud weeshuizen opricht en op zoek gaat naar erkenning en hechte vriendschappen.
De jonge, verloren Ambre komt na een mislukte zelfmoordpoging in een hotel in de bergen terecht, waar ze zichzelf en het leven opnieuw leert te ontdekken.
