Mooi geschreven, maar weinig boeiend

Het boek is in te delen in drie levensfasen: jeugd, adolescentie en volwassenheid. Het deel over de jeugd van Ruben Katz leest als een trein. Hij komt met zijn ouders als vluchteling in Nederland terecht en hoe slim hij ook is: op het gymnasium wordt hij door zijn komaf geminacht. Helemaal als zijn klasgenoten erachter komen dat zijn vader in een friettent werkt. Als hij in zijn adolescentie terechtkomt in de staf van een goededoelenloterij wordt zijn persoon minder boeiend. Het hele gebeuren rondom de loterij zet je als lezer wel aan het nadenken. Een vergelijking met de postcodeloterij is snel gemaakt. Als hij daar wordt ontslagen begint zijn echte ellende. Als lezer heb ik dat niet mee kunnen voelen. Het werd voor mij lastig om door te lezen: al die mooie uitstapjes en luxueuze diners als lid van het Siberisch front duren te lang en juist wat ik nu wel had willen weten.....dat mag ik zelf gaan verzinnen.
Het taalgebruik is bloemrijk, mooie zinnen en originele vergelijkingen. Jammer dat het verhaal zelf mij uiteindelijk zo weinig boeide.