Het Nunez-universum

De kwetsbaren. Door Sigrid Nunez.

Oh, wat hou ik van alles dat Nunez schrijft!

Op de één of andere manier ademen haar boeken allemaal dezelfde sfeer uit; ze dragen overduidelijk het Nunez-stempel. Haar hoofdpersonages lijken op elkaar, lijken op hoe Sigrid Nunez, in mijn hoofd, echt is. En dat allemaal zonder dat het saai, voorspelbaar of op elkaar lijkend is. Een ware kunst!

Vanaf de eerste pagina word je meegesleept in de wereld, en vooral in het hoofd, van het hoofdpersonage: een eenzame babyboomer die tijdens de pandemie op een appartement belandt met een jonge Gen Z’er en een papegaai. Klinkt als het begin van een mop, en hoewel het boek vaak heel grappig is, is dit toch een indrukwekkende roman en geen flauwe mop.

Pandemieboek; klinkt niet als iets dat je wil lezen maar dat is het wel. Nunez schrijft over wat het opgesloten zitten met mensen (en dieren) doet. Ze gaan meer nadenken over het/hun leven, over hun job, (verloren) liefdes, de toekomst en zo veel meer. Schrijven, schrijvers, boeken zijn ook onderwerpen die veelvuldig aan bod komen. Ik heb zo veel onderlijnd!

De kwetsbaren is een boek van nu: met taal en onderwerpen die heel hedendaags zijn en toch draagt het een klassieke schoonheid in zich. Je moet het jezelf gunnen om dit boek te lezen want dan gaat de Nunez-wereld voor je open en ga je al haar werk willen lezen. U weze gewaarschuwd! Maar bovenal: geniet ervan!