King originaliteit & diversiteit, top!

Zoals altijd wanneer Stephen King een nieuw boek op de markt brengt sta ik te springen om het te gaan lezen. Deze keer betreft het een verhalenbundel van zijn hand met maar liefst vier verhalen erin. Ook nu stelt de meester verteller mij niet teleur en heb ik genoten van alle vier de verhalen die in ‘Als het bloedt’ te vinden zijn.

Als de naam van mister King niet heel groot bovenaan de cover had gestaan, had het aanzicht van dit boek me alsnog keihard aangetrokken. De zwarte kattenkop is bij mij gelijk al bingo; dit boek wil, moet en zal ik hebben! De oranje achtergrond versterkt het zwart van de kat en laat de titel en schrijversnaam extra naar voren springen. De gehele kaft is bij elkaar gezien een goed complimenterend en opvallend geheel wat duidelijk de aandacht trekt bij zijn toekomstige lezer.

“Het is juist cool om slakkenpost te krijgen.”

Op de één of andere manier is de schrijfstijl van Stephen King voor mij altijd heerlijk om te lezen. Ook nu zit ik vanaf het eerste verhaal en de eerste zinnen gelijk weer volop in de “King” sfeer en ben ik voor flink wat leesuurtjes in gedachte vertrokken. De zinnen vloeien voort op een prettige, soepele wijze en vermaken mij niet alleen met griezelen, maar ook met herkenbaarheid en een dosis droge al dan niet zwartgallige humor. Precies waar ik van hou.

“Je weet wat ze zeggen, Brian… De dood haalt zowel de besten als allen die nog resten.”

De fantasie van de schrijver blijkt nauwelijks grenzen te hebben en is geen herhaling van kunstje. Zoveel boeken al gelezen, nog zoveel die ik nog wil lezen in de toekomst en nog verveeld het werk van King mij nochtans nooit. Ik kan er oprecht alleen maar van genieten en tuurlijk is het ene werk beter dan het andere maar het stelt me in ieder geval nooit teleur.

“Chuck voelde een lichte en niet geheel onaangename rilling door zich heen gaan en dacht meteen aan Scooby-Doo en zijn vriendjes, die op spokenjacht gingen in de Mystery Machine.”

De herkenbaarheid zit ‘m voor mij niet alleen in de karaktertrekken van de goed neergezette personages maar ook in de verwijzingen naar oude series, films, games, muziek enzovoort. Ik vind het heerlijk om herinnert te worden aan de soms vergeten geneugten uit de tijd dat ik opgroeide. Door die verwijzingen voel je als lezer zijnde soms extra mee met de gevoelens van de personages in het verhaal. Je voelt eerder kippenvel of melancholie en nog zoveel meer.

“De gedetineerden (niet het goede woord, maar eentje dat haar spontaan te binnen schiet) lopen hand in hand, zodat ze eruitzien als vroegtijdig verouderde kinderen op een schoolreisje.”

De afwisseling, en toch ook een rode draad bij een tweetal, van de vier verhalen lieten mij geboeid doorlezen. Het ene verhaal roept meer een horror, of beter gezegd griezel, gevoel op en het andere zet je meer aan het denken omtrent de huidige wereldmaatschappij en je eigen gevoelswereld. Ik vind het knap dat er diversiteit te vinden is binnen deze vier verhalen in type genre en zo ook ieder een originaliteitsgehalte bevatten voor mij als veel lezer.

Weer heb ik ontzettend genoten van een boek van Stephen King en ik kijk ik van harte uit naar het lezen van eerder werk van hem wat ik nog niet gelezen heb en nieuw toekomstig werk wat hij nog uit gaat brengen. Want ook al is hij ondertussen 72 jaar, volgens mij is hij nog lang niet uitgeschreven en gaat het tegenwoordig sneller dan ooit qua uitbreng tempo van zijn verhalen. Dus ik heb zeker niets te klagen en zeg kom maar door met het volgende boek!

Lieve leesgroet, Elsa.