Lezersrecensie
Ordo Entia deel 4 is er; 'Oppositie'
Mijn leeservaring;
Het was alweer enige tijd geleden dat ik een boek van Esmeralda las. Toen we elkaar weer eens spraken tijdens het gezellige Boek10 event van Godijn Publishing afgelopen najaar vertelde ze mij dat haar nieuwe en vierde verhaal in de Ordo Entia reeks eraan kwam binnenkort. Tevens kwam de vraag of ik het verhaal wederom zou willen lezen & voorzien van een recensie. Zo geschiedde dat ik halverwege november ‘Oppositie’ ontving en vandaag mijn leeservaring met jullie kan delen.
De cover is voor mij wat minder aantrekkelijk dan de voorgaande delen ook al past het zeker goed in de reeks. Eerlijkheidshalve dient mij te zeggen dat ik de eerste twee boeken in de serie nog steeds het tofst eruit vind zien. Deze donkere omslag met het oplichtende zwaard in het midden trekt echter wel de aandacht en nodigt de lezer uit om in het verhaal te duiken.
“Af en toe veegt hij met de mouw op zijn bovenarm over zijn gezicht, waardoor ook die rood ziet.”
Aangezien de boekenserie binnen de Young Adult genretypering past, sluit de schrijfstijl er in dit geval perfect op aan. De zinsopbouw bestaat uit duidelijk begrijpelijk bewoording, de zinnen zijn kort en soepel op volgend gehouden waardoor het verhaal in zijn geheel vlot leest. Er geen ruimte ontstaat voor verwarring over de betekenis van woorden.
“Mistbanken rollen tussen de bomen, Tegennatuurlijk, onheilspellend.”
Inhoudelijk gezien kon ik zelf niet zo goed in de sfeer terechtkomen doordat ik eigenlijk te lang geleden en vooral “teveel boeken” geleden voor het laatst een deel van Ordo Entia gelezen had. De karakters lagen minder helder in mijn geheugen verborgen waardoor ik elk personage, iedere gebeurtenis nauwelijks in de juiste context kon plaatsen. Dit ligt echter volledig aan mij en ik raad nieuwe lezers van de reeks vooral aan om de vier delen achter elkaar te lezen. Voor mij betekende dit dat ik weinig empathie kon voelen voor de personages, niet met hen mee kon leven ondanks verzachtende omstandigheden in ongezonde menselijke al dan niet familiare relaties. Toch lijkt dit te kloppen met de rode draad die door de boeken heen loopt en de verdeeldheid onder de groeperingen binnen het verhaal meen ik mij te herinneren. Dus helemaal gek is dat ook weer niet. Ik vind de hoofdkarakters in ‘Oppositie’ vooral onsympathiek waardoor het leesplezier van deel vier voor mij afnam.
“Kijk hoever ik bereid ben te gaan om de wereld van het kwade te verlossen.”
Er komt een redelijk abrupt einde aan dit boek met een afsluiting die mij hoe dan ook nieuwsgierig maakt naar het volgende deel. Ik hoop dat het volgende deel inhoudelijk wat uitgebreider zal zijn en alles samenbrengt wat nu nog onduidelijk is.
Lieve leesgroet, Elsa.
Het was alweer enige tijd geleden dat ik een boek van Esmeralda las. Toen we elkaar weer eens spraken tijdens het gezellige Boek10 event van Godijn Publishing afgelopen najaar vertelde ze mij dat haar nieuwe en vierde verhaal in de Ordo Entia reeks eraan kwam binnenkort. Tevens kwam de vraag of ik het verhaal wederom zou willen lezen & voorzien van een recensie. Zo geschiedde dat ik halverwege november ‘Oppositie’ ontving en vandaag mijn leeservaring met jullie kan delen.
De cover is voor mij wat minder aantrekkelijk dan de voorgaande delen ook al past het zeker goed in de reeks. Eerlijkheidshalve dient mij te zeggen dat ik de eerste twee boeken in de serie nog steeds het tofst eruit vind zien. Deze donkere omslag met het oplichtende zwaard in het midden trekt echter wel de aandacht en nodigt de lezer uit om in het verhaal te duiken.
“Af en toe veegt hij met de mouw op zijn bovenarm over zijn gezicht, waardoor ook die rood ziet.”
Aangezien de boekenserie binnen de Young Adult genretypering past, sluit de schrijfstijl er in dit geval perfect op aan. De zinsopbouw bestaat uit duidelijk begrijpelijk bewoording, de zinnen zijn kort en soepel op volgend gehouden waardoor het verhaal in zijn geheel vlot leest. Er geen ruimte ontstaat voor verwarring over de betekenis van woorden.
“Mistbanken rollen tussen de bomen, Tegennatuurlijk, onheilspellend.”
Inhoudelijk gezien kon ik zelf niet zo goed in de sfeer terechtkomen doordat ik eigenlijk te lang geleden en vooral “teveel boeken” geleden voor het laatst een deel van Ordo Entia gelezen had. De karakters lagen minder helder in mijn geheugen verborgen waardoor ik elk personage, iedere gebeurtenis nauwelijks in de juiste context kon plaatsen. Dit ligt echter volledig aan mij en ik raad nieuwe lezers van de reeks vooral aan om de vier delen achter elkaar te lezen. Voor mij betekende dit dat ik weinig empathie kon voelen voor de personages, niet met hen mee kon leven ondanks verzachtende omstandigheden in ongezonde menselijke al dan niet familiare relaties. Toch lijkt dit te kloppen met de rode draad die door de boeken heen loopt en de verdeeldheid onder de groeperingen binnen het verhaal meen ik mij te herinneren. Dus helemaal gek is dat ook weer niet. Ik vind de hoofdkarakters in ‘Oppositie’ vooral onsympathiek waardoor het leesplezier van deel vier voor mij afnam.
“Kijk hoever ik bereid ben te gaan om de wereld van het kwade te verlossen.”
Er komt een redelijk abrupt einde aan dit boek met een afsluiting die mij hoe dan ook nieuwsgierig maakt naar het volgende deel. Ik hoop dat het volgende deel inhoudelijk wat uitgebreider zal zijn en alles samenbrengt wat nu nog onduidelijk is.
Lieve leesgroet, Elsa.
1
Reageer op deze recensie