Lezersrecensie
Horror achtige omstandigheden...
In het verleden heb ik een paar voorgaande titels van Terrence Lauerhohn gerecenseerd en zo ben ik enigszins bekend met zijn werk. Deze keer vroeg Terrence mij online onder de vleugels van uitgeverij Hamley Books om zijn nieuwste psychologische thriller aan een kritische leesbeurt te onderwerpen. Wat me altijd opvalt is dat zowel mijn eigen leeservaring als die van andere lezers nogal uiteenlopend kan uitpakken betreffende zijn verhalen. Waar dat precies aan ligt kan ik je niet vertellen behalve dat ik ook nu weer zoals altijd mijn eerlijke leeservaring met jullie deel.
“De stralen van de zomerzon, boven het zenit, prikten in zijn ogen.”
De proloog gaat sfeer creërend van start in de jaren zestig met een al voelbare dreigende ondertoon. Diezelfde ondertoon blijft het gehele verhaal sluimerend voortbewegen in een golvende opwaartse beweging. De omvangrijke bewoording is lastig te omschrijven, wel typerend voor Lauerhohn net als veelzijdig, beeldend en invoelbaar. Zijn schrijfstijl heeft absoluut een rauwe donkere rand volledig kenmerkend voor het toegekende psychologische thriller genre.
“Het antwoord verschool zich te diep in haar innerlijke doolhof om te kunnen vinden en naar boven te trekken.”
Vanuit de personages lees je het verhaal, door hun belevenis en vooral de gedachte spinsels te volgen. Toch blijven zij vaag, vormt zich nauwelijks een duidelijk afgetekend beeld. Wel is de innerlijke chaos grootschalig en is de ruimte voor lezer om empathie te voelen aanwezig. Bij mij ontstond er geen verbindingsgevoel, geen meeleef gehalte en ik bleef moeite houden om mijn aandacht erbij te houden.
“Een heel eind verderop glinsterde een zilverglanzende kromming waarachter het uitzicht op het kanaal verdween.”
De vermoedens rezen al gauw bij mij wat betreft meerdere aanknopingspunten en ontwikkelingen in het verhaal waardoor ik enigszins mijn interesse gaande weg verloor. Ik bleef dan eerlijk gezegd ook niet geboeid oftewel betrokken gedurende het gehele boek. Terwijl ik er als recensent minder beroepsmatig naar kijk er zeker wel een aantrekkelijke spanning te vinden is in ‘Kluizenaar’ voor andere plezier lezers. Die met name zit in de originaliteit van het geheel, de locatie waar het verhaal zich afspeelt, het fantasierijke en de ietwat horror achtige omstandigheden. Dan is er absoluut leesplezier uit te halen!
Lieve leesgroet, Elsa.
“De stralen van de zomerzon, boven het zenit, prikten in zijn ogen.”
De proloog gaat sfeer creërend van start in de jaren zestig met een al voelbare dreigende ondertoon. Diezelfde ondertoon blijft het gehele verhaal sluimerend voortbewegen in een golvende opwaartse beweging. De omvangrijke bewoording is lastig te omschrijven, wel typerend voor Lauerhohn net als veelzijdig, beeldend en invoelbaar. Zijn schrijfstijl heeft absoluut een rauwe donkere rand volledig kenmerkend voor het toegekende psychologische thriller genre.
“Het antwoord verschool zich te diep in haar innerlijke doolhof om te kunnen vinden en naar boven te trekken.”
Vanuit de personages lees je het verhaal, door hun belevenis en vooral de gedachte spinsels te volgen. Toch blijven zij vaag, vormt zich nauwelijks een duidelijk afgetekend beeld. Wel is de innerlijke chaos grootschalig en is de ruimte voor lezer om empathie te voelen aanwezig. Bij mij ontstond er geen verbindingsgevoel, geen meeleef gehalte en ik bleef moeite houden om mijn aandacht erbij te houden.
“Een heel eind verderop glinsterde een zilverglanzende kromming waarachter het uitzicht op het kanaal verdween.”
De vermoedens rezen al gauw bij mij wat betreft meerdere aanknopingspunten en ontwikkelingen in het verhaal waardoor ik enigszins mijn interesse gaande weg verloor. Ik bleef dan eerlijk gezegd ook niet geboeid oftewel betrokken gedurende het gehele boek. Terwijl ik er als recensent minder beroepsmatig naar kijk er zeker wel een aantrekkelijke spanning te vinden is in ‘Kluizenaar’ voor andere plezier lezers. Die met name zit in de originaliteit van het geheel, de locatie waar het verhaal zich afspeelt, het fantasierijke en de ietwat horror achtige omstandigheden. Dan is er absoluut leesplezier uit te halen!
Lieve leesgroet, Elsa.
1
Reageer op deze recensie
