Niet helemaal mijn ding...

Een tijd terug alweer kregen wij het persbericht rondom de Young Adult ‘Mijn naam is Jess Cooper en ik leef nog’ van Karakter Uitgevers binnen. Ik had al een diverse keren naar berichten op social media gekeken omtrent dit boek omdat zowel de cover als de flaptekst mij aanspraken. Die laatste eindigt namelijk met de zin “Dus als jij dit leest, ben ik waarschijnlijk dood.”, precies dat maakt mij bijzonder nieuwsgierig naar het inhoudelijke verhaal. Hoe enthousiast ik mijzelf toen als recensent aanbood, zou het toch nog enige tijd duren voordat ik het boek daadwerkelijk kon lezen en nog langer voor de recensie er zou zijn. Maar hier is die dan eindelijk!

“Ik begrijp nog niet goed wat hier gebeurd is. Ik weet het, maar ik voel het niet. Ik voel het, maar ik begrijp niet wat ik voel.”

Vanaf de eerste pagina’s wordt de setting waarin het verhaal zich afspeelt duidelijk gemaakt. Je leest vanuit de gedachtegang van het hoofdpersonage Jess en de manier waarop de hoofdstukken verdeelt zijn wordt ook gelijk duidelijk. Dit zorgt voor een prettige, overzichtelijke leesflow waarin je gemakkelijker een pauze kan nemen wanneer je omgeving daarom vraagt.

“Ik denk niet dat ik het kan. Maar ik ga er wel mijn uiterste best voor doen.”

Jess leer je al lezende kennen doormiddel van haar eigen bewoording, je maakt haar groei mee in zelfontwikkeling en haar doorzettingsvermogen toont haar kracht. De schrijfster heeft dit op een behoorlijk natuurlijke manier beschreven naar mijn idee. Het lijkt alsof ze in gedachte de leeftijd aangenomen heeft van het hoofdpersonage en zich op die manier ingeleefd heeft in het schrijfproces, zo komen alle keuzes die Jess maakt realistisch voor haar leeftijd en situaties over.

“De leegte heeft juist ruimte gemaakt voor angst, en nu stik ik er bijna in.”

De bewoording die de schrijfster Kate Alice Marshall kiest voor Jess en het daadwerkelijke verhaal leest gewoon soepel weg en past perfect bij het genre YA. Wat dat betreft heb ik niet veel aan te merken op het verhaal. Toch vind ik dat de spanningsboog gedurende het verhaal af en toe wat verslappen. Ik bleef niet constant geboeid omdat ik voor mijn gevoel soms dezelfde soort gebeurtenissen las.

Daarbij voelde het verhaal voor mij op de één of andere manier niet geheel origineel, alsof ik al eerder zoiets gelezen of gezien heb. Het is mooi geschreven maar toch voelt het zo af en toe heel erg script achtig, niet realistisch en te Amerikaans voor mij. Ik kan mij zo voorstellen dat iedere lezer dit boek op zijn/haar eigen manier leest uiteraard en dit is dus ook gelukkig maar één mening.

Wel zal het boek naar mijn idee bij een groot aantal YA lezers absoluut in de smaak vallen want het is absoluut een lekker, vlot weg lezend, pakkend verhaal wat je in één ruk uitleest. Maar voor mij zijn er gelukkig nog zat andere boeken die mij beter zullen bevallen gok ik.

Lieve leesgroet, Elsa.