Waardige trilogie afsluiting

Het is altijd een droevig moment als je weet dat je aan het laatste deel van een trilogie, waarvan je genoten hebt, gaat beginnen. Zo wist ik ook waaraan ik begon toen ik ‘Schamel verbond’ opensloeg, het derde en afsluitende deel van ‘De vergeten vloek’ trilogie van Johanna Lime.

De eerste pagina’s beginnen in ruimtelijke sferen met een personage dat ik nog niet echt goed kende uit de twee voorgaande delen. Het is gelijk een spannende weg die afgelegd wordt en je midden in de strijd trekt waar het vorige boek min of meer geëindigd is. De schrijfstijl leest prettig en soepel. Het enige waar ik soms in de boeken even over deed is alle namen aan de juiste “kant” plaatsen. Wie hoort bij wie en zo verder. Maar door het gehele inhoudelijke verhaal goed te volgen wordt dat toch alweer gauw duidelijk in ‘Schamel verbond’.

“Op het beeldscherm scrolden de codes intussen in rap tempo omhoog.”

De karakters vind ik leuk en veelzijdig neergezet. Er speelt in het hele verhaal een onderliggende politieke, licht (fantasierijke) religieuze, rode draad. Dit maakt het voor mij als lezer interessant hoe de karakters op elkaar reageren, hoe ze met elkaar omgaan en ik vind het bijzonder boeiend hoe de verhoudingen naar voren komen ten opzichte van het geslacht, de afkomst, de familiaire verbanden, enzovoort. Doordat dit allemaal een rol speelt in het gehele verhaal is er veel te ontdekken als lezer. De vele lagen in de boeken zorgen ervoor dat er geen afdwaling in mijn hoofd optreedt tijdens het lezen en in zijn geheel boeiend blijft tot het einde.

“Laten we elkaar op de hoogte houden van de gebeurtenissen die plaats gaan vinden, zei P’an. ‘Samenwerking is essentieel.”

Alle avonturen en gebeurtenissen worden in dit deel min of meer samengevoegd tot een geheel. Het behoorde allemaal eerder ook al tot elkaar maar nu vielen voor mij nog meer puzzelstukjes op hun plaats. Door de veelzijdigheid in wat er allemaal gebeurt blijft de spanning in het verhaal en wilde ik graag doorlezen.

Ondanks dat het weer een dik boek is leest het supervlot, mede dankzij al de facetten die ik eerder benoemde, zoals onder andere de schrijfstijl, de spanningsboog, de personages en de onderliggende rode draad wat alles verbind.

“Na afloop was haar stemming er niet beter op geworden. Van alle kanten lonkte gevaar.”

Wat mij betreft is dit echt een waardige trilogie afsluiting met een volledig duidelijk, niet afgeraffeld, einde. Je kan er zeker nog wel je eigen fantasie op loslaten over hoe de verdere toekomst voor alle personages en hun gehele culturele maatschappij er uitkomt te zien, maar ook dan besef je dat het geen vastgezette kant op hoeft te gaan. Zoals het nu eindigt is het goed en ook vergelijkbaar met de realiteit dat je nooit weet hoe de toekomst zal verlopen. Dat behoudt tenslotte de verrassing en de uitdaging in het leven.

De gehele trilogie heb ik met heel veel plezier gelezen en kan ik jonge en oudere Fantasy/Science Fiction liefhebbers van harte aanraden.

Lieve leesgroet, Elsa.