Debuut met paranormaal kantje

De schrijfster van dit boek benaderde ons via de e-mail met de vraag of wij haar eerste boek, ‘Valse herinneringen’ uitgegeven in eigen beheer, wilden lezen en voorzien van een recensie. Aangezien wij ook graag een podium aanbieden voor de nog beginnende, debuterende schrijver en het paranormale kantje aan het verhaal mij aansprak ben ik op haar verzoek ingegaan.

Vrij snel na de mail wisseling ontving ik het boek in de brievenbus. De cover sprak mij echter minder aan. Deze komt vooral donker, ouderwets en eentonig op mij over en ik zou zelf aan de hand daarvan het boek in de winkel niet zo gauw oppakken. Ook ben ik niet zo’n fan van het doorschijnende kindergezichtje, dit betreft weliswaar puur persoonlijke voorkeur. En in zijn geheel vind ik persoonlijk de cover enigszins teveel weggeven van het inhoudelijke verhaal.

“Het onkruid groeit weelderig tussen de betonnen tegels, die door de aanslag groen gekleurd zijn.”

Tijdens het lezen ontdekte ik vooral de souplesse in vlot geschreven bewoording waardoor het boek in zijn geheel zonder enorm tekstuele uitdaging leest. De karakters zijn herkenbaar en het is gemakkelijk met hen mee te leven door het huiselijke gevoel wat zij geven. Wat zij meemaken is over het algemeen realistisch en daardoor is het voor de lezer weer gemakkelijk diens situatie voor te stellen.

“Voordat ik alles in me op kan nemen, loopt de makelaar door naar de woonkamer en ik volg hem.”

Voor mij is ‘Valse herinneringen’ niet het meest spannende, verrassende en vernieuwende verhaal. Maar qua onderwerp lees ik wel graag dit soort verhalen, juist ook door het paranormale kantje wat een boventoon voert in dit boek. Ook is het fijn om een toegankelijker verhaal te kunnen lezen waar je niet gigantisch lang over hoeft te doen en gewoon leest voor je eigen ontspanning en leesplezier.

“Ik druk Mark weg en loop weg bij de boom die me nog steeds onrustig maakt.”

Dank aan Ingrid de Graaff voor dit recensie-exemplaar. Ik moedig haar vooral aan om altijd door te blijven schrijven, de verhalen in je hart verdienen een podium. Ongeacht wie ze leest en wat diegene daarvan vind.

Lieve leesgroet, Elsa.