Actie

tempo en humor,Wie denkt Paul Goeken wel niet dat hij is?
Hij zit daar een beetje in het warme Gran Canaria achter zijn typemachine boeken te schrijven, met een glas rum binnen handbereik en een grote grijns op zijn gezicht. Een deel van de gevestigde orde van Nederlandse thrillerauteurs neemt hem niet of nauwelijks serieus en ook een aantal journalisten dippen hun pen bij het schrijven van recensies diep in het azijn. Je mag je echter wel eens gaan afvragen waarom dat is en wie nu eigenlijk mag bepalen of een auteur wel of niet kan schrijven? Want ondanks de scepsis die Goeken nog altijd ten deel valt, zijn de verkoopcijfers indrukwekkend te noemen. Al zijn boeken zijn op dit moment leverbaar en de consument heeft er een duidelijke mening over. Uiteraard niet in de categorie Saskia Noort of Esther Verhoef, maar daar heeft Paul Goeken dan ook de benen niet voor. Niet dat beide dames hun verkoopcijfers op hun uiterlijk behalen, maar er is binnen Nederland wel degelijk een grote markt voor thrillers die door vrouwen zijn geschreven.
Wie denkt Paul Goeken wel niet dat hij is?
Met Spaanse furie heeft hij onlangs zijn vijfde thriller afgeleverd, in verhaallijn en sfeer een direct vervolg op het succesvolle De orde. Boeken die zich afspelen in Spanje en waarin Alfonso Silva, als hoofd van de Nueve, de hoofdrol speelt. Hoewel hij die in Spaanse furie meer dan ooit moet delen met de mooie Carmen Marrero. De Spaanse politiek staat in de verhalen van Goeken vaak centraal, net als ontwikkelingen die zich afspelen in heel Europa. Met een zeer vlotte manier van vertellen, sleept hij de lezer met groot gemak door het verhaal heen en weet hij te boeien en te vermaken. Enige minpuntje is vaak de grote hoeveelheid (soms) moeilijke namen die vooral in het begin op je worden afgevuurd. Maar de hoofdlijnen zijn altijd duidelijk, waardoor je nergens de weg kwijtraakt of hele stukken opnieuw moet gaan lezen. En dat is absoluut een kwaliteit!
Wie denkt Paul Goeken wel niet dat hij is?
Een prachtige kerel die is geboren en getogen in Hilversum. Die in het schrijversvak terecht is gekomen en nooit de illusie heeft gehad dat hij literatuur kan schrijven. Maar die wel spannende verhalen kan vertellen en dat met verve doet. Een man die maling heeft aan de gevestigde orde en weet dat hij nooit een Gouden Strop zal winnen. En die dat ook geen ene malle moer kan schelen. Goeken lacht zich rot. Hij zit bij één van de grootste uitgeverijen van Nederland, is in feite een directe collega van Tom Clancy, John Grisham en David Baldacci, en zijn boeken verkopen als warme broodjes. Misschien dat zijn kwalitatief ongetwijfeld betere collega’s hem dat misgunnen en via allerlei netwerken proberen hem in een bepaalde hoek te duwen. Maar de boekenlezers weten wel beter. Spaanse furie is een boek vol actie, tempo en humor. De pagina’s vliegen onder je vingers vandaan, het einde komt te snel in zicht en werkelijk alles doet verlangen naar meer.
Vanuit zijn woning in het warme Spanje geniet Goeken van zijn leven en kan hij de schittering in zijn ogen nauwelijks onderdrukken als hij de jaloerse kritieken weer onder ogen krijgt. En langzaam maar zeker krijgt hij weer inspiratie voor de volgende bestseller van zijn hand. Paul Goeken is en blijft een fenomeen.