Knap geconstrueerd, duistere thriller

De Australische auteur Sarah Bailey werkt als manager bij een reclamebureau. Ze brak door als auteur met haar serie rond inspecteur Gemma Woodstock. De huisgenoot is haar eerste stand-alone-thriller. In maart 2026 verschijnt haar tweede.

Tien jaar geleden werkte Olive Groves als junior-verslaggever aan het verhaal van de ‘huisgenoot-moord’. Ze raakte geobsedeerd door de zaak. Nu, tien jaar later, wordt de huisgenoot die destijds vermist werd dood aangetroffen. Olive krijgt dit verhaal opnieuw toegewezen, ze werkt dit keer samen met Cooper, een beginnende podcastmaker, een ongeleid projectiel, kinderlijk enthousiast en overtuigd van zichzelf Olive en Cooper ontdekken nieuwe feiten over de drie huisgenoten en verborgen geheimen komen boven tafel. Olive zal trauma's en onzekerheden uit haar eigen verleden onder ogen moeten komen.

De huisgenoot begint een beetje rommelig, bij de vondst van het lichaam destijds. Alles komt een beetje onsamenhangend over, maar de auteur presenteert hier wel alle personages, inclusief hun onderlinge verhoudingen. Zij toont zich gelijk een meester in het doseren van informatie. Ze geeft niet veel weg, ze weet verrassingen perfect te timen.
Gedurende het hele boek veroorzaakt Bailey schokken door plotselinge opmerkingen te plaatsen. Ze schrijft het verhaal vanuit Olive, met een paar hoofdstukken tussendoor die namens een van de huisgenoten tien jaar geleden spreken.

Als schrijvend journalist heeft Olive moeite met de moderne ontwikkelingen in de journalistiek. Daarbij roept de moordzaak onaangename herinneringen bij haar op. Bailey laat haar lezer steeds een klein beetje hiervan snoepen, zonder veel prijs te geven. Op de achtergrond suddert het bestaan van een nog veel dieper geheim en het langzaam dagende besef dat Olive in gevaar kan zijn. Ze komt terecht in een helse achtbaan, verstrikt in haar eigen gedachten en angsten, een nauwe koker waar ze niet meer uitkomt.

Olive gaat fanatiek met de zaak aan de slag, de lezer krijgt bijna de indruk alsof zij rechercheur is in plaats van verslaggever. Bailey creëert de perfecte sfeer van chaos in een jachtige redactiekamer, waar ego’s het tegen elkaar moeten opnemen en waar onderling gekonkel niet van de baan is. De auteur volgt Olive op de voet, al haar acties beschrijft ze tot in detail, hoe ze te werk gaat en zelfs precies wat ze steeds eet. Toch slaagt ze erin om tempo te creëren, het verhaal leest dan ook als een trein.

De huisgenoot is een knap geconstrueerde thriller met een plot als een mokerslag. Een thriller die terechtkomt in de nietsontziende wereld van kinderporno en corruptie, waarin de lezer zich helemaal vereenzelvigt met Olive en zo via de verstikkende cocon waar zij in terecht is gekomen, mét haar in alle dwaalsporen trapt. Een verhaal waar Olive als sterkere vrouw uitkomt.