Ontroerend

Hoe leef je als je je sterfdatum weet?
Hoe korter je hebt, hoe meer paniek en angst. Deze vier halen uit het leven wat erin zit. Dan is het weer een voordeel dat je precies weet hoe lang je hebt. Mits de waarzegster het bij het juiste eind had, natuurlijk.

Het boek bestaat uit een proloog en vier delen, voor elk kind een. We volgen op deze manier hun afzonderlijke levensloop; waar de een ophoudt, gaat de ander verder. Als lezer weten we niet bij alle vier wat de waarzegster verteld heeft. Dat blijkt steeds als de gedoodverfde datum bijna aanbreekt, als de berusting, of de wanhoop toeslaat.

Het is ontroerend hoe de gevoelens van de vier broers en zussen over elkaar heen buitelen; spijt, schuld, pijn strijden om de voorrang, maar daartegenover staan vastberadenheid en de absolute wil om het leven zèlf te bepalen. Je weet immers nooit of het niet te laat zal zijn. Normaal gesproken weet je dat niet. De kinderen Gold wel.

Ze gaan allemaal anders om met de kennis. Van het ondergaan omdat het gebeurt, nietsontziend bijna jachtig alles eruit willen halen wat erin zit, tot het lot tarten, zodat je als lezer denkt ‘neee! doe het nou niet! Laat dat niet gebeuren!’ Het beheerst hun leven, zelfs hun beroepskeuzes worden erop afgestemd.
En steeds blijf je als lezer over met een gevoel van spijt, gemis, teniet gedane hoop dat het ondanks alles anders zou gaan. Chloe Benjamin bindt je aan het verhaal met haar prachtige, heldere, beeldende schrijfstijl.

De onsterfelijken is een verhaal over familiebanden, sterfelijkheid, verlies, keuzes en lotsbestemming. Van verwijdering en verbondenheid.

De interessante vraag rijst of de waarzegster gelijk had of dat de vier naar de voorspelling toe geleefd hebben als iets dat onvermijdelijk is. In ieders leven zien we ook die tweespalt, de twijfel en tegelijkertijd de overtuiging dat het zo moet zijn. Benjamin geeft het verhaal hiermee iets filosofisch mee, het geeft zeker stof tot nadenken.

Het verhaal zit zo mooi in elkaar, het volgt de vier personages, de opbouw is prachtig. Benjamin geeft niets zomaar prijs, er blijven vragen, waarop het antwoord pas veel later komt.
Mooi is ook hoe het fenomeen onsterfelijkheid op verschillende manieren geleefd wordt, door de twee zussen. Klara is vastbesloten de suggestie te wekken dat zij onsterfelijk is door haar magie, haar trucs als goochelaar, terwijl Varya wetenschappelijk onderzoek doet naar de mogelijkheden om misschien niet onsterfelijk te worden, maar dan in ieder geval veel langer te kunnen leven. Aan de andere kant leeft Simon juist heel gejaagd, zich berustend in zijn sterfelijkheid, zijn onvermijdelijk spoedige dood.
In het vierde deel – dat van Varya – ontstaan verrassende ontwikkelingen. In feite komen de vier geschiedenissen hier bij elkaar.

Een prachtig boek, over een uiteenvallende familie die uiteindelijk sterk verbonden is.