Echt eng.

In deze wel heel bijzondere thriller speelt isolement een grote rol. Paralel lopende isolementen zelfs van twee hoofdrolspelers. Aan de ene kant Adrian, de aan een progressieve vorm van dementie lijdende professor die zich zich in het verleden verliest, die steeds minder vat op het deden kan behouden. En tegelijkertijd de tiener Jennifer, die geïsoleerd van de buitenwereld, totaal gedesoriënteerd in het donker opgesloten zit.

Nu zijn eigen dood nabij is, verlangt Adrian hevig naar hereniging met zijn overleden familie. Toch is hij zeer gedreven om eerst Jennifer te vinden. Hij praat met zijn gestorven geliefden, hij ziet ze ook en zij adviseren hem, moedigen hem aan om de zoektocht tot een goed einde te brengen. Hij gaat heel ver hierin, waarbij hij op een gegeven moment ook een grens overschrijdt. Hij moet min of meer samenwerken met een harde, onwillige, rechtlijnig denkende rechercheur, die haar eigen problemen heeft en die hem niet echt serieus neemt en met een veroordeeld pedofiel.
Heel gedetailleerd en afstandelijk beschrijft Katzenbach daarnaast de machtswellust van de ontvoerders, hun grootheidswaanzin en hun vreselijke praktijken in de hel waarin ze Jennifer getrokken hebben.
Het is een heel aparte, afwijkende internetpornowereld waar zij in verzeild is geraakt. Katzenbach maakt haar angsten heel indringend, het meisje heeft geen idee dat ze door honderden verspreid over de wereld bekeken wordt. Een bloedstollende finale leidt naar een onthutsende afloop, waar je nog lang over kunt nadenken.

Het is heel knap van Katzenbach dat het nergens platvloers wordt, nooit vulgair – afgezien van het feit dat het natuurlijk weerzinwekkend is wat er gebeurt.

Zonder onsmakelijke details zorgt hij ervoor dat we desondanks precies op de hoogte zijn van wat zich allemaal afspeelt en ook hoe kijkers uit verschillende plekken ter wereld ernaar kijken en reageren.

Grappig detail: de Nederlandse titel plaatst Adrian op de voorgrond, de oorspronkelijke Ameriikaanse titel is gericht op het criminele netwerk van de ontvoerders. Dit geeft wel een iets ander accent!

Geweldig boek. Ik heb een paar jaar geleden Nog niet voorbij gelezen, wat ook al diep indruk op me gemaakt had. Er volgen voor mij beslist nog meer Katzenbachs!