De Theroux-manier van reizen door Mexico verveelt geen minuut

‘Ons nationale symbool suggereert wel dat slangen boosaardige krachten zijn die door de rechtschapen adelaar moeten worden verslonden, maar de waarheid ligt iets genuanceerder. De adelaar vliegt alleen, hoog aan de hemel, maar wij Mexicanen moeten het land met slangen delen.’ Zo citeert Paul Theroux zijn schrijver-vriend Diego Olavarria. In zijn eigen auto rijdt de inmiddels op leeftijd zijnde schrijver van de noordelijke grens met de VS, via Mexico-stad, naar de arme zuidelijke provincies Oaxaca en Chiapas.
Door gesprekken leert hij hoe te (over)leven in een soms gevaarlijk en corrupt land. De haat-liefde verhouding met de VS wordt duidelijk door verschillende verhalen van de Mexicanen die zich gedwongen voelen de grens over te vluchten, en die later – al dan niet gedesillusioneerd – weer kiezen voor hun geboorteland. Theroux geeft schrijflessen en lezingen, neemt taallessen, bespreekt talloze boeken van Mexicaanse schrijvers en verdiept zich in de historie, cultuur en leefwijze in Mexico. Ook al moet hij de soms haast onbegaanbare paden op, als ‘gringo’ weet hij vertrouwen te wekken en geeft het woord aan de Mexicaan. Zijn open en nieuwsgierige blik heeft geleid tot een lijvig boek, dat ondanks zijn omvang geen minuut verveelt, en leesbaar en intrigerend blijft. Een reis door Mexico op papier op een manier die alleen door Paul Theroux in praktijk kan worden gebracht.