Personages die je het vinden van de liefde gunt

Brijs citeert in Zonder Liefde een passage uit Flauberts Madame Bovary: ‘En Emma was benieuwd wat men in het leven nu precies verstond onder verrukking, passie, roes, woorden die zij in de boeken zo mooi had gevonden.’
Paul en Ava hebben zo hun eigen kijk op passie en lijken op zoek naar de ultieme relatie nadat de vorige beëindigd is. Tijdens een filmvertoning ontmoeten zij elkaar. Paul is door zijn vrouw verlaten voor haar sportleraar, Ava woont weer bij haar moeder sinds ze weg is bij haar vriend. Ondanks – of misschien wel dankzij – de verse wonden van pas gesneuvelde relaties, ontstaat er een vriendschap tussen de twee. Ze vinden troost bij elkaar en delen hun ervaringen in de liefde, waar ze ieder op hun eigen manier mee omgaan. Ava volgt haar gevoel en lijkt zoch snel en impulsief keer op keer in een nieuwe passie te storten. Paul lijkt zijn verlies minder goed te kunnen dragen en stort zichzelf op contactadvertenties. Zijn verwachtingen zijn hoog. Hij lijkt zich bijna krampachtig aan Ava te spiegelen. Brijs schrijft vanuit het oogpunt van Paul, terwijl zowel Paul als Ava probeert het leven op de rit te krijgen met behulp van de vriendschap van de ander. Het boek is vlot geschreven en je leest het gemakkelijk weg. De wanhopige pogingen van beiden wekken compassie op, maar steeds met een glimlach. Brijs zet menselijke personages neer, met hun mooie en minder mooie kanten, die je het vinden van de liefde gunt, zonder dat wringt in hun onderlinge vriendschap.