Origineel en claustrofobisch

De dag van vandaag hoeft er aan de meeste mensen niet meer uitgelegd te worden wat een escaperoom is. Het spel is op zichzelf al spannend en door het te verwerken in een thriller krijgt het iets ijzingwekkend over zich heen. Megan Goldin scoort in ieder geval punten met het gebruik van iets wat razend populair is, net omdat ze het op een heel originele manier verwerkt in het verhaal.

Niet alleen het gevaarlijke en mysterieuze spel in de vorm van een escaperoom, maar vooral de lift als locatie werkt erg benauwend. Er is geen uitweg en dat gevoel brengt Megan Goldin erg goed over. De claustrofobie slaat toe en het gevoel dat de personages niet van elkaar weg kunnen komen en elkaars lichaamswarmte kunnen waarnemen kruipt ook bij de lezer onder de huid.

De personages voelen clichématig aan en eigenlijk is de enige uitzondering daarop is Lucy. Toch passen ze allemaal wel in het verhaal. Ook al heeft Goldin haar best gedaan om ze elk hun karakteristieke eigenschappen mee te geven, is het nog niet zo eenvoudig om ze helemaal goed uit elkaar te houden tot een stuk in het verhaal. Er zitten dus zeker nog elementen in het boek waar de auteur winst op kan behalen Bij een eventueel volgende boek.

De schrijfstijl is niet helemaal consistent en dat komt vooral tot uiting is de prachtig geconstrueerde zinnen die af en toe opduiken en die als het ware een diepere betekenis lijken te hebben. Deze halen je even uit de leesflow. Meer omdat het merendeel van de zinnen gewoon straight to the point is, zonder poespas. Storend zijn ze niet echt te noemen, maar het valt gewoon op.

‘De escaperoom’ is een heel interessante thriller die perfect de goede sfeer weet op te roepen en daar de lezer ook helemaal in meeneemt. Het verhaal intrigeert en je wil eigenlijk steeds doorlezen. Een gevalletje: ‘ach, nog één hoofdstuk’. Ook al zijn er zeker bepaalde zaken die beter konden, is dit boek absoluut de moeite waard om te lezen. Ideaal als niet-veeleisende read op een druilerige zondagmiddag.