Lezersrecensie
Wisselkind
‘Wisselkind’ van Lenno Vranken is een intrigerend boek, waarin de jonge auteur zijn creativiteit ten volle laat zien als auteur, dichter en illustrator.
Het enthousiasme voor sprookjes is voelbaar in ieder verhaal. Op een intrigerende manier zijn de verhalen een beeldende en associatieve hervertelling of bewerking van sprookjes. Duister, verassend en fantasierijk deelt de schrijver zijn enthousiasme voor deze verhalen met zijn lezers.Voor mijn gevoel heeft Lenno Vranken zijn fantasie de vrije loop laten gaan bij een beschrijving van een moment of passage uit de klassiekers. Daarmee laat hij zijn beeldende creativiteit zien met verhalen, gedichten en tekeningen, die samen de bundel vormen.
Helaas komen er een aantal zinnen in het verhaal voor die verwarrend zijn. De lezer voelt wat er wordt bedoelt, maar het staat er niet. Dat is verschrikkelijk jammer! Een voorbeeld hiervan is deze zin:
‘Oud gebeente werd weldra gekust door de kilte van de nacht.’ (p.49)
De leeftijd van de beenderen is onduidelijk, in de context van het verhaal is de identiteit van de botten ook niet helder en sinds wanneer heeft kilte lippen om mee te kussen? Kou is hier een eigenschap van de nacht, dus kust de nacht of de kilte hier?
Een ander voorbeeld:
‘ Zwak en weerloos waren op dat moment de enige vorm van bedekking die mijn rillende lichaam omhulden.’ (p.226)
Is zwak een soort mantel? Is weerloos een deken om jezelf mee te bedenken? Nee, het zijn existentiële toestanden en geven geen mogelijkheid om het lichaam fysiek te bedekken.
Dat deze zinnen (en een flink aantal andere zinnen) de redactie gepasseerd is vind ik vreemd, omdat er zo ambiguïteit ontstaat die afbreuk doet aan het verhaal. Dat verdienen het boek en de auteur niet.
De illustraties in het boek zijn prachtig en verrijkend. De tekeningen versterken in mijn ervaring de beelden die in het verhaal beschreven worden. Een hoogtepunt voor mij is de prachtige afbeelding op pagina 67 subliem: sprookjeachtig, macaber, liefelijk en ook luguber zodra de kleine details zichtbaar worden.
En zo wordt ‘Wisselkind’ een boek dat een intrigerende en enthousiaste hervertelling is van enkele sprookjes. De tekeningen in het boek zijn een verrijking en versterken het beeld dat de auteur in de tekst beschrijft. Helaas zorgen cryptische zinnen voor dubbelzinnigheden in de verhalen en dat is verschrikkelijk jammer!
Het enthousiasme voor sprookjes is voelbaar in ieder verhaal. Op een intrigerende manier zijn de verhalen een beeldende en associatieve hervertelling of bewerking van sprookjes. Duister, verassend en fantasierijk deelt de schrijver zijn enthousiasme voor deze verhalen met zijn lezers.Voor mijn gevoel heeft Lenno Vranken zijn fantasie de vrije loop laten gaan bij een beschrijving van een moment of passage uit de klassiekers. Daarmee laat hij zijn beeldende creativiteit zien met verhalen, gedichten en tekeningen, die samen de bundel vormen.
Helaas komen er een aantal zinnen in het verhaal voor die verwarrend zijn. De lezer voelt wat er wordt bedoelt, maar het staat er niet. Dat is verschrikkelijk jammer! Een voorbeeld hiervan is deze zin:
‘Oud gebeente werd weldra gekust door de kilte van de nacht.’ (p.49)
De leeftijd van de beenderen is onduidelijk, in de context van het verhaal is de identiteit van de botten ook niet helder en sinds wanneer heeft kilte lippen om mee te kussen? Kou is hier een eigenschap van de nacht, dus kust de nacht of de kilte hier?
Een ander voorbeeld:
‘ Zwak en weerloos waren op dat moment de enige vorm van bedekking die mijn rillende lichaam omhulden.’ (p.226)
Is zwak een soort mantel? Is weerloos een deken om jezelf mee te bedenken? Nee, het zijn existentiële toestanden en geven geen mogelijkheid om het lichaam fysiek te bedekken.
Dat deze zinnen (en een flink aantal andere zinnen) de redactie gepasseerd is vind ik vreemd, omdat er zo ambiguïteit ontstaat die afbreuk doet aan het verhaal. Dat verdienen het boek en de auteur niet.
De illustraties in het boek zijn prachtig en verrijkend. De tekeningen versterken in mijn ervaring de beelden die in het verhaal beschreven worden. Een hoogtepunt voor mij is de prachtige afbeelding op pagina 67 subliem: sprookjeachtig, macaber, liefelijk en ook luguber zodra de kleine details zichtbaar worden.
En zo wordt ‘Wisselkind’ een boek dat een intrigerende en enthousiaste hervertelling is van enkele sprookjes. De tekeningen in het boek zijn een verrijking en versterken het beeld dat de auteur in de tekst beschrijft. Helaas zorgen cryptische zinnen voor dubbelzinnigheden in de verhalen en dat is verschrikkelijk jammer!
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Ferry76Visser
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
