Lezersrecensie
Vreemde titel, mooi verhaal.
Badgasten is het nieuwste boek van Liz Owens dat werd uitgegeven bij Crime Compagnie. Met onze leesclub De Boekenreizigers gingen we er weer mee aan de slag.
In het verhaal maken we kennis met Helene en Anton die dolgelukkig zijn met hun dochtertje Rosie. Hun eigen relatie wordt evenwel niet gemakkelijk gemaakt. De ouders van Anton zijn niet zo gelukkig met de keuze van hun zoon voor Helene, maar hun kleinkind Rosie maakt het nog enigszins draagbaar. De ouders van Helene hebben geen contact meer met hun dochter. Ze zijn ingetreden in een sekte en daarbinnen is geen plaatst voor een dochter met een drugsverleden. Maar dan komen de badgasten Herman en Sofie in het leven van Helene en Anton. Er ontstaat een vreemde vriendschap met bijzondere gevolgen.
Daarnaast lezen we het hedendaagse verhaal van de oudere Rosie die zich zorgen maakt omdat haar vader verdwenen is. Rosie en haar vader zijn twee handen op een buik, maar zijn beginnende dementie maakt het moeilijk. Rosie begint een zoektocht naar haar vader en ontdekt geheimen uit het verleden. Zal er toch een mooi eind komen aan haar zoektocht?
Het boek is duidelijk op te splitsen in twee verhalen die uiteindelijk samen komen. Een mooie manier van de auteur Liz Owens om het oude verhaal te verpakken.
Bij het begin vraag je je wel af waarom het boek bij de Crime Compagnie werd uitgegeven. Het lijkt eerder een feelgood dan een spannend verhaal. Pas later besef je dat er toch meer spanning in het geheel zit en dat maakt het lezen dan ook net iets aangenamer. Naar het eind van het verhaal toe nemen de emoties het dan terug een stuk over.
Al bij al een zeer geslaagd geheel geschreven met zeer veel zin voor realisme hoewel ik de titel nog steeds niet echt passend vind.
In het verhaal maken we kennis met Helene en Anton die dolgelukkig zijn met hun dochtertje Rosie. Hun eigen relatie wordt evenwel niet gemakkelijk gemaakt. De ouders van Anton zijn niet zo gelukkig met de keuze van hun zoon voor Helene, maar hun kleinkind Rosie maakt het nog enigszins draagbaar. De ouders van Helene hebben geen contact meer met hun dochter. Ze zijn ingetreden in een sekte en daarbinnen is geen plaatst voor een dochter met een drugsverleden. Maar dan komen de badgasten Herman en Sofie in het leven van Helene en Anton. Er ontstaat een vreemde vriendschap met bijzondere gevolgen.
Daarnaast lezen we het hedendaagse verhaal van de oudere Rosie die zich zorgen maakt omdat haar vader verdwenen is. Rosie en haar vader zijn twee handen op een buik, maar zijn beginnende dementie maakt het moeilijk. Rosie begint een zoektocht naar haar vader en ontdekt geheimen uit het verleden. Zal er toch een mooi eind komen aan haar zoektocht?
Het boek is duidelijk op te splitsen in twee verhalen die uiteindelijk samen komen. Een mooie manier van de auteur Liz Owens om het oude verhaal te verpakken.
Bij het begin vraag je je wel af waarom het boek bij de Crime Compagnie werd uitgegeven. Het lijkt eerder een feelgood dan een spannend verhaal. Pas later besef je dat er toch meer spanning in het geheel zit en dat maakt het lezen dan ook net iets aangenamer. Naar het eind van het verhaal toe nemen de emoties het dan terug een stuk over.
Al bij al een zeer geslaagd geheel geschreven met zeer veel zin voor realisme hoewel ik de titel nog steeds niet echt passend vind.
1
Reageer op deze recensie