Komt er nog een deel 4?

De lucifermoorden geschreven door Alexander Olbrechts is het derde deel uit zijn reeks De Mythosmoorden, rond het team van hoofdinspecteur Rudi Smeets.
Wanneer het team van hoofdinspecteur Rudi Smeets opgeroepen wordt voor een moord door brand, komen ze tot de vaststelling dat de dader een opmerkelijke manier gebruikt heeft om zijn slachtoffer te vermoorden. Het doet onmiddellijk terugdenken aan enkele gelijkaardige zaken die in de jaren tachtig de streek teisterden. Alleen werd bij de huidige brand een slachtoffer gespaard. Het team van hoofdinspecteur Rudi Smeets, probeert de zaak op te lossen en wil daarvoor beroep doen op het oude dossier, maar dat blijkt spoorloos te zijn. Gelukkig kunnen ze terugvallen op een gepensioneerde rijkswachter die de zaak toen onderzocht heeft. Is dezelfde dader veertig jaar na dato terug aan de slag of hebben ze te maken met een copycat?
Alexander Olbrechts begint het verhaal op een zeer choquerende manier. Om dan, na die eerste schok, rond te zwerven tussen de dagen die aan de choquerende gebeurtenis voorafgaan. De toon is onmiddellijk gezet en de leeshonger is aangewakkerd, het boek laat je niet meer los.
Beetje bij beetje krijg je meer zicht op het gebeuren, in de kenmerkende stijl van de vorige verhalen. De personages, Rudi Smeets en zijn teamleden voelen onmiddellijk terug vertrouwd aan. Ook de nieuwe figuren weten je mee te nemen. Voor de Vlaamse al iets ouders lezers is het misschien net even vertrouwder, zij hebben de tijd van de opgesplitste politiediensten nog gekend. De oud rijkswachter Ludovicus is een figuur zoals er destijds meerdere rondliepen. Het maakt het verhaal zeer realistisch en bijna waarheidsgetrouw.
Dit boek past perfect in de sfeer van de vorige delen van de Mythosmoorden, het was dus een vertrouwd weerzien en hopelijk blijft het niet bij deze drie delen.