Lezersrecensie
Fantastisch debuut!
Marion Hartog van Banda schreef met “De donor” een thriller die er mag zijn.
Iris begint aan haar zomervakantie met het idee haar flat eindelijk eens een beetje in orde te brengen als ze de boodschap krijgt dat haar jongere zusje Vera verdwenen is. Vera is als au-pair aan de slag in een godvergeten hoekje in Frankrijk en de politie heeft het gezin waarbij Vera aan de slag is, vermoord aangetroffen. Is Vera de dader en is ze op de vlucht? Of is er een andere dader en is Vera ook een slachtoffer geworden? Iris wijzigt haar vakantieplannen en gaat zelf op onderzoek uit. Als dat maar goed afloopt.
Marion Hartog van Banda was voor mij een onbekend auteur, wat logisch is, “De donor” is haar debuut. Maar dat zou je niet zeggen, ze heeft me aardig weten te verrassen met dit verhaal. Het verhaal zit heel doordacht in elkaar en door het op te delen in drie grote delen, maakt ze het voor de lezers ook handig. Het eerste deel is duidelijk verkennend en bedoelt om de lezer te laten wennen aan het hoofdpersonage. Er gebeurt op zich niet zo veel, maar het is een mooie inleiding die langzaam de spanning opbouwt. In het tweede deel krijgt het verhaal zijn thrillerwaarde. Spanning, meeleven met de personages, … alle emoties komen los. Het geheel wordt daarna mooi afgerond in het derde deel. Bijzonder is ook dat in de twee eerste delen de hoofdstukken worden afgerond met een cursieve passage van RJ, een geheimzinnige figuur die extra spanning aan het verhaal toevoegt.
De schrijfstijl bevalt me ook wel. Niet al te gruwelijk maar toch voldoende beeldend. De spanning is vooral terug te vinden op het psychologisch vlak. De auteur weet echt onder je huid te kruipen en je mee te sleuren in het verhaal. Een echte page-turner die laat hopen dat er meer van deze auteur op de markt komt!
Iris begint aan haar zomervakantie met het idee haar flat eindelijk eens een beetje in orde te brengen als ze de boodschap krijgt dat haar jongere zusje Vera verdwenen is. Vera is als au-pair aan de slag in een godvergeten hoekje in Frankrijk en de politie heeft het gezin waarbij Vera aan de slag is, vermoord aangetroffen. Is Vera de dader en is ze op de vlucht? Of is er een andere dader en is Vera ook een slachtoffer geworden? Iris wijzigt haar vakantieplannen en gaat zelf op onderzoek uit. Als dat maar goed afloopt.
Marion Hartog van Banda was voor mij een onbekend auteur, wat logisch is, “De donor” is haar debuut. Maar dat zou je niet zeggen, ze heeft me aardig weten te verrassen met dit verhaal. Het verhaal zit heel doordacht in elkaar en door het op te delen in drie grote delen, maakt ze het voor de lezers ook handig. Het eerste deel is duidelijk verkennend en bedoelt om de lezer te laten wennen aan het hoofdpersonage. Er gebeurt op zich niet zo veel, maar het is een mooie inleiding die langzaam de spanning opbouwt. In het tweede deel krijgt het verhaal zijn thrillerwaarde. Spanning, meeleven met de personages, … alle emoties komen los. Het geheel wordt daarna mooi afgerond in het derde deel. Bijzonder is ook dat in de twee eerste delen de hoofdstukken worden afgerond met een cursieve passage van RJ, een geheimzinnige figuur die extra spanning aan het verhaal toevoegt.
De schrijfstijl bevalt me ook wel. Niet al te gruwelijk maar toch voldoende beeldend. De spanning is vooral terug te vinden op het psychologisch vlak. De auteur weet echt onder je huid te kruipen en je mee te sleuren in het verhaal. Een echte page-turner die laat hopen dat er meer van deze auteur op de markt komt!
1
Reageer op deze recensie