Twee verhalen, een mooi geheel!

Met “De jurk van Texel” schreef Olga Hoekstra een boek dat twee verhalen die op zichzelf zouden kunnen bestaan, bundelt. Enerzijds lezen we een verhaal uit het verleden. Het is het verhaal van de jonge dame Elisabeth die behoort tot de betere kringen. Dat heeft voor- maar zeker ook nadelen. Elisabeth krijgt niet de kans zelf haar verloofde te kiezen. Een huwelijk moet binnen de stand blijven en moet zoals vaak ook een winstgevende zaak zijn. Een streep door de rekening van Elisabeth. Zal zij dit zomaar laten gebeuren of weet ze er een stokje voor te steken?
Anderzijds zitten we in het heden en lezen we het verhaal van Emilie, die een uitzonderlijke kans krijgt een jurk die uit een oud gezonken schip bovengehaald werd, te onderzoeken. Wat is het verhaal achter de jurk? En verandert het leven van Emilie door het onderzoek dat ze op Texel uitvoert?
Olga Hoestra schreef deze twee verhalen uiteindelijk uit tot een mooie combinatie waarbij het verleden en heden verstrengelen. Twee vrouwen die eigenlijk niet echt hun eigen leven mogen leiden komen samen. Een verhaal over emoties, afkeer en het zoeken naar geluk ondanks de vele tegenkantingen van de ouders. En hoewel het twee totaal verschillende tijden, werelden en problematieken zijn, zijn er meerdere gelijkenissen terug te vinden binnen de relaties die de vrouwen aangaan. Meer ga ik hierover niet verklappen, het is aan de lezer om dit zelf te ontdekken.
Het verhaal wordt geholpen door de mooie en beeldende schrijfstijl die Olga Hoestra hanteert. Ze weet de sfeer en de emoties zeer mooi neer te schrijven. Hierdoor geraak je als lezer ook zeer dicht betrokken bij het verhaal. Je leeft voortdurend mee met de karakters en het gebeuren. En de afwisseling tussen de verhaallijn uit het verleden en deze uit het heden, maakt dat je telkens nog een extra hoofdstuk wil lezen. Een aanrader!