Een signaal aan de wereld

In Gesluierde jaren vertelt Shohreh Feshtali over haar puberjaren in het Iran in de jaren ‘80 van de vorige eeuw.
Voor Shohreh, is het leven in Iran niet eenvoudig. Ze is de oudste dochter van een echtpaar dat een zeker aanzien heeft in de stad waar ze wonen en dat is vaak haar redding. Op een dag neemt haar leven echter een ernstige wending. Ze moet alles achterlaten en verhuist met de familie naar een stad waar de leefregels nog veel strenger worden nageleefd. Een reden voor Shohreh om plots flink te rebelleren. En op haar nieuwe school vindt ze al snel een clubje vriendinnen, die haar daarbij graag een handje helpen. Wanneer ze dan ook nog stapelverliefd wordt op Riam, een rebelse jongen, brengt Shohreh zichzelf en haar familie in gevaar. Hoe deze historie afloopt, lees je best zelf.
Het verhaal van Shohreh is een regelrechte getuigenis van de onmenswaardige praktijken die het Iraanse regime toepaste na het afzetten van de sjah en het overnemen van de macht door de fanatiek fundamentalistische leiders. Het land glijdt af van bijna Westerse normen naar strenge regels die het leven voor de bevolking ondraaglijk maken. Een tijd getekend door razzia’s, mishandeling en onderdrukking. Vooral de vrouwen worden streng geviseerd, maar ook jonge mannen zijn niet veilig voor de willekeur van het regime. Het verhaal dat Shohreh vertelt is schrijnend, wraakroepend, … Hoe kan men in hemelsnaam in de naam van een God zulke barbaarse toestanden verrechtvaardigen? En het bijzondere is dat dit verhaal geen alleenstaand verhaal is. Op onze huidige wereld zijn er nog meerdere plaatsen waar deze toestanden ook nu nog dagelijkse kost zijn. Het is dan ook zeer moedig dat Shohreh deze getuigenis in een boek neergeschreven heeft. En zelfs al zou het verhaal hier en daar wat aangedikt zijn, dan nog blijft het een belangrijk signaal aan de wereld!