jammer dat het hier stopt

Verwrongen leugens maakt de reeks van Marja Boomstra over Chaja en Reaven af.
Na de plotse dood van haar biologische vader Boudewijn wacht de erfgenamen van Boudewijn een ware verrassing. Boudewijn verwacht dat Chaja deel gaat uitmaakten van de directie van het verzorgingstehuis dat Eveline, de zus van Reaven, aan het opbouwen is. Wie de eerdere verhalen gelezen heeft, weet dat dit totaal ingaat tegen het karakter van Chaja. Het wordt dus weer een strijd van Chaja, al dan niet met de volle ondersteuning van Reaven en zijn collega en vriend Chris, tegen de rest.
Ook deze keer weet Marja Boomstra haar lezers weer te verrassen met onverwachte wendingen binnen het verhaal. De karakters Chaja, Reaven, Eveline, Chris, Pepijn, Lucinda, … zijn voor de lezers van de reeks reeds zo bekend en toch weet Marja ze toch weer onverwachts uit de hoek te laten komen. De eeuwige twijfel van Reaven aan Chaja, de onvoorwaardelijk vriendschap tussen de collega’s Reaven en Chris, de vijandelijke houding van Lucinda en Pepijn, de tweestrijd tussen Chaja en Eveline, … ze steken ook nu weer de kop op. En dan komen ook andere personages, die ooit al eerder in een beperkte rol voorkwamen in de verhalen opnieuw te voorschijn, deze keer in een bepalendere rol. Al deze onverwachte wendingen geven je nog meer zin om steeds verder te lezen waardoor je ook deze keer weer snel door het boek heen bent. En ook aan spanning is er deze keer weer geen gebrek. Dat er met de realiteit hier en daar een loopje genomen wordt is wel duidelijk; in het echte leven is het onmogelijk dat Reaven mag meewerken aan de zaak waarin zijn vriendin Chaja betrokken is. Maar dat neem je er als lezer graag bij want het geheel van het verhaal wordt er niet slechter van.
Jammer dat met dit verhaal de reeks rond Chaja afgerond wordt, hopelijk komt er een mooie andere reeks in de plaats.