Het wel en wee in Amsterdam eind 1800

Het verhaal begint in het Veen in de jaren tachtig van de negentiende eeuw. In deze veenkoloniën woont de bijna achttienjarige Anna en ze wordt ontvoerd. De reden van haar ontvoering, het hoe en waarom en hoe men haar gevonden had daar in die verre veenkoloniën blijft erg duister.

Ze komt terecht in het grootste luxebordeel van Amsterdam, Maison Wiesenthal. Tussendoor krijg je de geschiedenis achter het bordeel en haar eigenaars te lezen wat op zich erg interessant is. De bezoekers van het bordeel zijn die uit de gegoede klasse, vaak zijn de heren ook erg druk met zaken en zichzelf en hebben ze niet altijd aandacht voor de meisjes.

Anna wordt behoorlijk in het diepe gegooid en heeft het dan ook erg moeilijk. Tegelijk met het verhaal van Anna volg je het verhaal van de notaris, Anton Vroom, die zijn achternaam overigens geen eer aandoet, het verhaal van De Drost, de zelfverkozen baas van de Jordaan en in mindere mate die van politiecommissaris Voute. Hoe ze handelen wordt behoorlijk expliciet beschreven, daar moet je van houden.

Het Palingoproer, wat plaatsvond op 25 en 26 juli 1886 in de Jordaan in Amsterdam, beslaat de laatste twee hoofdstukken van het boek. Het lijkt net of het verhaal hier even mee moet samenvallen en er een snel einde aan gebreid moet worden. Voor mij persoonlijk vind ik het einde niet bevredigend. Ik kan een goede historische roman altijd waarderen maar deze vind ik het net niet.