Ballon van hoop, van Marokko naar Nederland

Hamza, een kansarme jongen, verlaat zijn vaderland Marokko om naar Nederland te gaan. Na de lange weg die hij aflegt als "vluchteling" komt hij aan in Amsterdam. Toch besluit hij de hoofdstad te verlaten om op het platteland, op een boerderij werk te gaan zoeken. Als hij te moe is om verder te gaan, besluit hij om in een willekeurige tuin te gaan slapen. De bewoner ontdekt hem en zet een berichtje in de buurt-app. De buren Annelies en Erik-Jan ontfermen zich over Hamza, zij omarmen hem en nemen hem op in hun leven. Communicatie is zeer moeilijk want Hamza spreekt alleen Arabisch en kan niet lezen en schrijven.
Gaandeweg het boek kreeg ik steeds meer respect voor Annelies en Erik-Jan door hun hulp aan Hamza, gastvrijheid en vriendschap en hoeveel ze doen om Hamza echt alles te leren om zijn zelfredzaamheid te verhogen.
Echter, Hamza leeft hier in de illegaliteit....
Zijn ballonnetje met hoop liep met de dag verder leeg (pagina 87).
Voor Hamza bestaat geen mogelijkheid om in Nederland te blijven omdat hij geen visum heeft en zal die ook nooit krijgen; en een asielprocedure is ook geen optie.....

Hamza maakt voor het eerst in zijn leven een sneeuwpop: er staat een ongedocumenteerde vreemdeling in de tuin, deze mag blijven tot de zon gaat schijnen (pagina 126).

Een indrukwekkend boek over vriendschap, loyaliteit, migratie, menselijkheid en bureaucratie.