De zilveren bloem

Het verhaal gaat over Katja, zij is 48 jaar oud en werkt als kunsthistorica en docent aan de universiteit. Als je Katja ziet, dan zie je een succesvolle en zelfverzekerde vrouw, maar vanbinnen is het een ander verhaal. Ze worstelt met verdriet, een onvervulde kinderwens en schuldgevoel.
Ze blijft hopen op kinderen, maar na een schokkende ontdekking, weet ze zeker dat ze deze droom moet laten gaan.
Katja probeert haar eigen leven op de rails te houden en zorgt ondertussen voor haar dementerende moeder en haar tweelingbroer Bram. Hij heeft downsyndroom en is afhankelijk van haar zorg.
Wanneer Katja haar oude dagboeken weer leest en haar herinneringen aan haar jeugdliefde Mauro aanwakkert, gaat ze naar hem op zoek. Kan ze hem terug vinden? Maar nog belangrijker: kan ze zichzelf terug vinden?

Het verhaal zit vol met emotionele thema’s en diepgang. Zo gaat het over schuldgevoel, maar ook over de zorg voor Katja haar familie, haar onvervulde kinderwens, zelfacceptatie en de zoektocht naar liefde. Het verhaal is een rollercoaster aan gevoelens en emoties, maar het verhaal is op zo een mooie en liefdevolle manier verwoord. De schrijfstijl is levendig en vlot, waardoor het verhaal veel te snel uit is. De personages zijn goed uitgediept. Het verhaal is realistisch en rauw en weet je als lezer echt te raken.

Het is een echte aanrader. Ik kan alleen maar zeggen: ga dit boek lezen!

4★