Voldoende potentie om te ontwikkelen

Zeg 'David Baldacci' en de kans is groot dat diverse titels en personages je om de oren vliegen. Geen wonder, want deze Amerikaanse auteur heeft inmiddels zo’n vijftig boeken in verschillende genres op zijn naam staan. Zijn debuut Het recht van de macht dateert van 1996, het werd een jaar later door en met Clint Eastwoord verfilmd. Baldacci (1960) begon tijdens zijn studie rechten aan de University of Virginia al met schrijven. Voor hij zich daar fulltime op toelegde, werkte hij negen jaar als bedrijfsjurist en advocaat in Washington D.C. Naast schrijven, zet Baldacci zich samen met zijn vrouw Michelle in tegen analfabetisme. Hiervoor ontving hij in 2008 de The Silver Bullet Award. In een interview met Hebban vertelt hij dat het idee voor zijn jongste boek, De 6:20 man, op de fiets ontstond en dat het een eerste deel van een nieuwe serie is. Het boek werd evenals een aantal voorgangers door Jolanda te Lindert naar het Nederlands vertaald.

Voormalig Army Ranger Travis Devine is een man van principes en gewoontes. Zo stapt hij zes dagen per week in de trein van 6:20 om naar zijn werk in New York te reizen. Hij is financieel analist op Wall Street. Een baan die hij haat, maar die hij zichzelf als straf heeft opgelegd nadat hij het leger heeft verlaten. Op een dag wordt Travis’ saaie werkdag abrupt onderbroken als hij een anonieme mail ontvangt dat een van zijn collega’s zelfmoord heeft gepleegd. Als het moord blijkt te zijn, wordt Travis al snel als verdachte aangemerkt. De vraag is alleen waarom, en wie heeft hem die mail gestuurd? Voor Travis op onderzoek kan uitgaan, wordt hij door Homeland Security onder druk gezet om zijn baas, multimiljonair Bradley Cowl, te bespioneren. Weigeren is geen optie, want de geheime dienst dreigt de duistere reden waarom hij het leger verliet naar buiten te brengen.

Baldacci’s vertellende schrijfstijl maakt het erg gemakkelijk om het verhaal meteen vanaf het begin te volgen. Hij neemt uitgebreid de tijd om personages en situaties te schetsen en het boek wordt chronologisch verteld vanuit het perspectief van hoofdpersonage Travis in de derde persoonsvorm. Doordat Travis’ handelen meteen gevolgd worden door een eigen analyse of gedachte, wordt het de lezer wel erg gemakkelijk gemaakt, want veel denkwerk krijgt deze niet te verstouwen. Wel wordt zijn karakter daardoor duidelijk en helder neergezet met zijn sterke en zwakke punten.

Emerson Campbell, de man van Homeland Security, verlangt dat Travis zich volledig richt op het bespioneren van zijn baas. Cowl is niet alleen het prototype miljonair dat vrouwen als bezit en wegwerpartikel ziet, hij heeft zijn bedrijf ook vanuit het niets op de wereldkaart gezet. Campbell is er dan ook alles aan gelegen om inzicht te krijgen in de geldstromen van het bedrijf. Travis’ prioriteit ligt bij het vinden van Sara’s moordenaar. Hij vraagt twee van zijn huisgenoten om hulp en krijgt vanuit onverwachte hoek ook een helpende hand toegestoken. De twee onderzoekslijnen kruisen elkaar voortdurend, zelfs tijdens Travis’ dagelijkse treinreis, en zorgen regelmatig voor plotwendingen. Echte spanning blijft helaas achterwege. Nieuwe moorden brengen daar geen verandering in. De uiteindelijke ontknoping is een beetje vergezocht, maar absoluut verrassend.

Het ontbreken van spanning is mede het gevolg van hoe Baldacci het verhaal vormgeeft. De keuze voor het eenzijdige perspectief en de wijze waarop zorgen voor vervlakking. Ook een aantal schoonheidsfouten storen. Zo wordt bijvoorbeeld meermaals een uitgebreid beschreven gebeurtenis letterlijk herhaald in een dialoog. Ook wordt een enkele pagina’s durende dialoog verteld in de 'hij zei, zij zei'-vorm, wat nogal simpel overkomt.

Dat dit eerste deel van een nieuwe serie niet Baldacci’s meesterwerk is, zal duidelijk zijn. Toch zit er voldoende potentie in Travis Devine om verder te ontwikkelen. Een bovengemiddeld verhaal in het volgende deel is hem zeker gegund.