Storm in een glas water

Lana Farrar was ooit een gevierd actrice, nu leidt ze een teruggetrokken leven in Londen. Er zijn een paar privézaken die niet lekker lopen en ze besluit de paasdagen op haar Griekse eiland door te brengen. Daar weet ze zich omringd door haar zoon Leo en een aantal vrienden, waaronder Elliot Chase. Hij vertelt het verhaal dat voor een van de aanwezigen niet goed afloopt. Tijdens een broeierige nacht vindt er namelijk een moord plaats terwijl het eiland wordt overvallen door de furie, een storm die het eiland totaal isoleert.

Alex Michaelides (Cyprus, 1977) studeerde Engelse literatuur in Cambridge en scenarioschrijven aan het American Film Institute in Los Angeles. Zijn debuut De stille patiënt (2019) werd een internationale bestseller. De furie is zijn derde literaire thriller en werd net als zijn twee voorgaande boeken vertaald door Els Franci-Ekeler. In dit nieuwste boek is opnieuw een grote rol weggelegd voor Michaelides' geboorteland Griekenland.

Eenvoudig, toegankelijk en zonder poespas, zo valt de schrijfstijl van het nieuwste boek van Michaelides samen te vatten. Het is de opbouw van het boek waarmee de auteur zich probeert te onderscheiden, en dat heeft alles te maken met hoofdpersonage Elliot Chase. Chase is scriptschrijver en de verteller van het verhaal. Hij doet dit in de vorm van bedrijven en scènes, waarbij ieder bedrijf een andere waarheid kent, steeds ontsproten aan Chase' brein. Als ik-personage eigent hij zich niet alleen het verhaal toe, hij vult ook de gedachten van de andere personages in, vaak ten gunste van zichzelf. Daarmee wordt hij voor de lezer een onbetrouwbare protagonist. Bovendien is het karakter van Chase er eentje dat je eerder haat dan dat je ervan houdt. Michaelides legt hiermee de basis van wat een ingenieuze thriller zou kunnen worden. Hij verzuimt echter op enig moment spanning in de plot te brengen. Zelfs nieuwsgierig makende cliffhangers ontbreken, waardoor de lezer het boek gemakkelijk aan de kant kan leggen.

Qua karakterbeschrijving brengt de auteur het er beter vanaf, al krijgen de personages niet veel diepgang. Chase leert de lezer via zijn eigen verhaal kennen en hij beschermt zichzelf en zijn achtergrond goed. Lana is na Chase het belangrijkste personage. Ondanks dat ze al jaren niet meer acteert, staat ze nog steeds overal in het middelpunt van de belangstelling. Ze heeft een zachtaardig karakter, is empathisch en sociaal en laat teveel over zich heen lopen. Haar vrienden maken misbruik van haar, ze bedriegen en liegen. Althans, in de ogen van Chase. In elk bedrijf draagt hij nieuwe puzzelstukjes aan, maar zonder dat je echt mee hoeft te denken over de oplossing. Al blijft natuurlijk de vraag wat er nu werkelijk gebeurd is op dat prachtige, stille Griekse eiland. En wat ging eraan vooraf in Londen? Twee settings waarmee de auteur overigens goed bekend is en die hij filmisch weet te beschrijven.

De furie van Alex Michaelides valt buiten het genre thriller. De beloofde furie met alle gevolgen van dien, blijkt niet meer dan een storm in een glas water. En helaas wordt de afwezige spanning niet gecompenseerd door een sterk verhaal.

Wil jij ook meer en leuker lezen? Lees dan dit boek voor de Hebban Reading Challenge van 2024!

Vink er bijvoorbeeld de volgende checklistcategorieën mee af: 'Lees een gevaarlijk boek' en 'Lees een mysterieus boek'. Meedoen kan via Hebban.nl/challenge.