Lezersrecensie
Speelse en kleurrijke originaliteit
De debuutroman 'Confettiregen' van Splinter Chabot is werkelijk een pareltje om te lezen. Superlatieven schieten bijna tekort om het boek tot z'n recht te doen komen.
In zijn autobiografie kiest Chabot ervoor om zijn personage Wobie te noemen. Niet gek als je eenmaal weet dat hij groot fan en bewonderaar is van David Bowie.
Wobie groeit op in een liefdevol, creatief gezin waarin iedereen zichzelf kan en mag zijn. Dat wordt direct duidelijk in het eerste deel (David) van het boek waarin Wobie een onbevangen jongen is. Hij neemt je meteen bij de hand en laat zichzelf zien zoals hij is: een jongen die anders is dan andere jongens, zich anders kleedt, gek is op roze en zogenoemde meisjesdingen. Zijn ouders en broers geven hem daarin ook alle vrijheid.
Het tweede deel van het boek (Daniël) staat in schril contrast met die onbevangenheid. Wobie worstelt! Niet alleen omdat hij puber is, maar vooral ook omdat hij zich anders voelt. En dat kan én mag niet ... van hemzelf. Door deze worsteling is hij niet in staat om te zien en te voelen wat de rest van het gezin al lang ziet en weet. Zijn eenzaamheid, de afstand die hij voelt, de wanhoop, alles wordt alleen maar groter.
In 'Arthur' (het derde deel van het boek) leert Wobie zichzelf, de maatschappij en de wereld steeds beter kennen. Hij wordt niet alleen verliefd, maar laat die liefde ook eindelijk echt binnenkomen om op die manier te ontdekken wie hij is als mens. Bovendien leert hij dat zijn ouders en broers hem altijd al gezien hebben zoals hij was en dat hij eigenlijk al die jaren zichzelf de worsteling, de coming out heeft opgelegd.
Hoe moeilijk en eenzaam kan een leven zijn ook al ben je omringd door de meest liefdevolle mensen die je je kunt wensen?
Confettiregen is van begin tot eind beeldend en gedetailleerd geschreven zonder dat het ook maar een moment saai wordt. Je voelt je vanaf de eerste pagina zo verbonden met Wobie dat je totaal meeleeft. Dat is de kwaliteit van debutant Splinter Chabot. Het taalgebruik, de zinnen en woorden die hij gebruikt, zijn van een bijzondere speelse en kleurrijke originaliteit.
In zijn autobiografie kiest Chabot ervoor om zijn personage Wobie te noemen. Niet gek als je eenmaal weet dat hij groot fan en bewonderaar is van David Bowie.
Wobie groeit op in een liefdevol, creatief gezin waarin iedereen zichzelf kan en mag zijn. Dat wordt direct duidelijk in het eerste deel (David) van het boek waarin Wobie een onbevangen jongen is. Hij neemt je meteen bij de hand en laat zichzelf zien zoals hij is: een jongen die anders is dan andere jongens, zich anders kleedt, gek is op roze en zogenoemde meisjesdingen. Zijn ouders en broers geven hem daarin ook alle vrijheid.
Het tweede deel van het boek (Daniël) staat in schril contrast met die onbevangenheid. Wobie worstelt! Niet alleen omdat hij puber is, maar vooral ook omdat hij zich anders voelt. En dat kan én mag niet ... van hemzelf. Door deze worsteling is hij niet in staat om te zien en te voelen wat de rest van het gezin al lang ziet en weet. Zijn eenzaamheid, de afstand die hij voelt, de wanhoop, alles wordt alleen maar groter.
In 'Arthur' (het derde deel van het boek) leert Wobie zichzelf, de maatschappij en de wereld steeds beter kennen. Hij wordt niet alleen verliefd, maar laat die liefde ook eindelijk echt binnenkomen om op die manier te ontdekken wie hij is als mens. Bovendien leert hij dat zijn ouders en broers hem altijd al gezien hebben zoals hij was en dat hij eigenlijk al die jaren zichzelf de worsteling, de coming out heeft opgelegd.
Hoe moeilijk en eenzaam kan een leven zijn ook al ben je omringd door de meest liefdevolle mensen die je je kunt wensen?
Confettiregen is van begin tot eind beeldend en gedetailleerd geschreven zonder dat het ook maar een moment saai wordt. Je voelt je vanaf de eerste pagina zo verbonden met Wobie dat je totaal meeleeft. Dat is de kwaliteit van debutant Splinter Chabot. Het taalgebruik, de zinnen en woorden die hij gebruikt, zijn van een bijzondere speelse en kleurrijke originaliteit.
4
Reageer op deze recensie