Moeder van alle thrillers

Vader Fjodor Karamazov houdt van het leven, hij is een hedonist: bedienden die doen wat hij zegt, lekker eten en drinken, mooie vrouwen. Uit zijn eerste huwelijk kreeg hij een zoon: Dimitri en uit zijn tweede huwelijk nog twee zoons: Ivan en Aljosja. Zou de schrijver door dezelfde voornaamkeuze als de vader zichzelf een spiegel hebben voorgehouden? Hoe dan ook, de vader leeft zijn leven op liederlijke wijze, verwaarloost zijn oudste zoon van jongsaf aan, onthoudt hem zijn erfdeel en probeert zijn liefje – de wulpse Groesjenka – af te pakken. Waar Dimitri lijkt op zijn vader, is Ivan verstandig en nuchter en Aljosja de verpersoonlijking van de geest en het geloof. Dostojevski vlecht in en om dit gegeven een veelzijdig en spannend verhaal met veel lagen. Zo is er de strijd tussen de karakters maar ook de onderlinge liefdesband, de spanning tussen geestes- en bloedbanden, het gevecht tussen het kwade en het goede wat niet zelden in een en hetzelfde hart beslecht wordt en het enorme conflict tussen geloof en verstand. Hierbij vergeet Dostojevski nergens de humor en de spanning. Als de vader wordt vermoord is de grote vraag: who did it. Hoe het precies gegaan is en waarom wordt in een prachtig beschreven rechtbankverslag beantwoord. Of niet?
Een prachtige roman in de beste Russische traditie, de moeder van alle thrillers en de vader van alle familieromans waarbij de grote vragen waarmee de mensheid al zo lang mee worstelt ‘en passant’ worden meegenomen.