De Messias, een queeste met een muzikale structuur

.We ontmoeten Emma, een houtdeskundige, op en cruciaal moment in haar leven, een keerpunt. Emma lijkt, ondanks een zeer strenge, niet altijd plezierige jeugd en een recente scheiding toch haar weg te vinden in de wereld van de wetenschap als ze een nieuwe baan in Berlijn aanneemt. Dat ze daar nog enkele beren op de weg tegenkomt die haar duidelijk maken dat meten niet altijd weten is, dat ze niet iedereen zo goed kent als ze denkt en dat niet iedereen in haar omgeving even eerlijk is als zijzelf, weet ze op dat moment nog niet.

Achter de naam Julian Winter blijkt een auteursduo schuil te gaan, die ondanks de buitenlandse naam gewoon van Nederlandse bodem is. Esther Jansma is naast gevierd dichter eveneens hoogleraar aan de Faculteit Geowetenschappen van de Universiteit Utrecht. Wiljan van den Akker, eveneens succesvol dichter is in het dagelijks leven Faculteitshoogleraar en vicerector voor onderzoek verbonden aan de Universiteit Utrecht. Beiden hebben voor hun gedichten prijzen op hun naam staan. De Messias is hun romandebuut en hun eerste samenwerking als auteurs. Dat neemt niet weg dat er een stevige roman staat waarbij De Donkere Kamer van Damokles van W. F. Hermans een van hun inspiratiebronnen is geweest. Dit is merkbaar aan de diepere lagen die in het boek te herkennen zijn, dat je het kunt lezen als een roman over fraude maar tevens als zoektocht naar de waarheid.

Dat je van dichters een mooi taalgebruik kunt verwachten is evident. Het taalgebruik is beeldend met mooi geconstrueerde zinnen aangevuld met metaforen. Door subtiele aanpassing van het taalgebruik en afwisseling van tegenwoordige en verleden tijd, wordt er gedifferentieerd tussen de verschillende verhaallijnen en karakters. Daarnaast maken de auteurs gebruik van enkele bijzondere stijlfiguren die doen denken aan boeken zoals Specht en zoon van Willem Jan Otten (een boek dat overigens geen inspiratiebron blijkt te zijn), waarbij een surrealistische noot het verhaal versterkt. Ook kent het boek een bijzondere opbouw en structuur die doet denken aan een mooi gecomponeerd muziekstuk.

Het verhaal zit vernuftig in elkaar waarbij het verleden en het heden ingenieus aan elkaar gekoppeld wordt. Het ene verhaal kan niet zonder het ander. Ze zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Er wordt gebruik gemaakt van vele personages waardoor de aandacht van de lezer niet mag verslappen. Dit maakt dit boek tot een 'tweezijdige' pageturner waarbij je het boek in een ruk uit wil uitlezen maar ook geregeld terug moet bladeren om even op te zoeken wie ook al weer wat gezegd heeft. Zelfs de meest aandachtige lezer zal zich af en toe vertwijfeld af vragen of hij alle stukjes van de puzzel wel bij elkaar heeft.

Het verhaal van Emma is te vergelijken met een Queeste, een zoektocht naar de waarheid. Haar gedachten aan haar jeugd volgen een vergelijkbaar, parallel pad. De lezer doorloopt eveneens een queeste naar een stukje uit de geschiedenis van de vioolbouw. Het is mooi hoe dit boek, naast de spannende kant van het verhaal en de queeste tevens raakt aan het beleven van religie en de tweede wereldoorlog maar vooral ook aan de onkenbaarheid van de waarheid. Mogelijk had het boek, zeker aan het einde van het verhaal, iets meer spanning mogen hebben.
Voor de lezer die houdt van ingewikkelde structuren, mooi taalgebruik, verdieping in de historie en op zoek wil naar onderliggende thema's van een boek is dit een heerlijk boek om te lezen.