Nachtmerrie hangt als een zwaard van Damocles boven je hoofd

In juli 2022 rijdt Holly Seddon met de auto naar het Harrogate Crime Writing Festival. Plotseling ontstaat bij haar het idee voor 59 minuten. De roman die ze aan het schrijven is, belandt voorlopig in de koelkast. Vol overgave stort de Britse auteur zich op de nieuwe thriller. Het boek betekent haar internationale doorbraak. De vertaling is het werk en de verdienste van Guus van der Made.

‘Groot alarm. Dreiging nucleaire raketaanval voor Zuid-Engeland. 59 minuten tot inslag. Zoek onmiddellijk een schuilplaats. Dit is geen test.’

Op een vrijdagnamiddag in november loeien de sirenes; de inwoners van Londen en omstreken ontvangen deze alarmerende boodschap. De lezer volgt van dichtbij de dramatische belevenissen van drie doodgewone vrouwen. Claire is na het werk op weg naar huis en haar gezin. Ze ontvangt het angstaanjagende bericht en ze belandt in een precaire situatie. Frankie reist met haar vriend naar Dartmoor op het platteland; ze is zwanger. Hoe moet het stel de aanval overleven in het geïsoleerd gelegen vakantiehuis? Mrs Dabb van haar kant panikeert als haar dochter niet thuiskomt na het alarm. Afwachten wil ze niet en Dabb gaat op zoek.

Seddon zet een strak uitgewerkt scenario neer, waarbij de drie hoofdpersonages elkaar constant aflossen. De schrijver start een uiterst spannende aftelprocedure op; er is geen tijd voor onbelangrijke gebeurtenissen. Dit alles geeft ze weer in een toegankelijke en beeldende stijl en taal, voorzien van pittige en doelgerichte dialogen. Ze dwingt je eveneens stil te staan bij het naderende onheil. Je kunt niet anders dan je af te vragen, onder welke omstandigheden je deze ultieme 59 minuten zou doorbrengen. Trouwens, wil je dergelijke apocalyptische toestanden wel bewust beleven, of wil je liever dood? De ontstane chaos in de aftelling naar de nakende kernexplosie houdt de druk op de ketel.

De talrijke cliffhangers, aan het eind van de vaak uiterst korte hoofdstukken, kunnen enige irritatie oproepen. De schrijfster focust op de drie belangrijkste figuren, van echte uitdieping is hier nauwelijks sprake. Tevens negeert ze bijna de andere nevenpersonages. Wellicht is dit een bewuste keuze. Pas in het derde, tevens laatste, deel slaat het verhaal helemaal om. Terwijl de druk op peil blijft en de snelheid hoog aangehouden, komt het boek tegelijkertijd in een doortimmerde fase. De uiteindelijke knal, de fatale inslag zorgt voor een verbluffende plotwending. Het is een schitterende en originele vondst.

59 minuten is een ruimschoots geslaagde actuele thriller; een regelrechte nachtmerrie die als het zwaard van Damocles boven je hoofd hangt.