Welkom in de galerie van de doden!

In Het meesterwerk, het negende los te lezen deel uit de serie met profiler Robert Hunter, bedient Chris Carter zich van zijn gebruikelijke ingrediënten.

Het jachtterrein van een koele seriemoordenaar blijft niet beperkt tot Los Angeles. De psychopaat kent geen grenzen. Dit betekent concreet dat de speurneuzen Robert Hunter en Carlos Garcia samen gaan werken met de FBI. De moordenaar is uiterst fier op zijn ‘oeuvre’; hij beschouwt het als kunst. Hij nodigt zelfs iedereen uit om zijn meesterwerk te komen bewonderen. Welkom in de galerie van de doden!

‘Het was tijd om aan zijn vermomming te beginnen. Het was bijna tijd om het meisje te gaan pakken. Hij was klaar met vriendelijk zijn.’

Inderdaad, ook nu slaagt de auteur erin om de lezer constant te blijven triggeren. Korte hoofdstukken, vaak eindigend op een cliffhanger, zorgen ervoor dat je wel verder moet blijven lezen. Zijn toegankelijke stijl, gedetailleerd zonder dat deze gaat vervelen, alsook het hoge tempo en gruwelijke, griezelige bedoeningen, typeren zijn oeuvre tot nu toe. Carter heeft iets met seriemoordenaars en geflipte personen. Zoals altijd benut Carter optimaal zijn achtergrond in de criminele psychologie; deze staat centraal in het verhaal, wat het erg meeslepend en angstaanjagend maakt!

Al vanaf het begin sta je meteen op scherp. Gefascineerd ga je snel verder, waar je middenin een sinistere atmosfeer belandt. De auteur zet alweer een dichtgetimmerde en vernuftige constructie neer, voorzien van een dosis verrassende plotwendingen. Hier ontbreekt het niet aan spanning en wreedheid. Dit betekent evenwel dat je moet houden van dergelijke heftige misdaadverhalen.

‘Eén seconde… Haar lichaam kwam weer tot leven.
Twee seconden… Haar verdoofde gevoel in haar hersenen was weg.
Drie seconden… Dat was het.’

Robert Hunter en Carlos Garcia staan, samen met de FBI, voor een complexe misdaadzaak. Hierbij draagt Hunter nog steeds zijn zware rugzak uit het verleden met zich mee. Hij laat je werkelijk in zijn ziel kijken. Partner Garcia van zijn kant is verantwoordelijk voor het bieden van evenwicht en nuchterheid. Toch kent – jammer genoeg - hun beider evolutie weinig of geen verdere progressie. Het is een prima vondst om dit keer de FBI te betrekken in het ingewikkelde dossier. Kundig graaft de schrijver in de ziel van een aantal figuren; qua psychologische uitwerking is het boek zeker geslaagd. De bijzondere apotheose is geweldig, terwijl het absolute einde duidelijk verwijst naar de directe opening van een volgend boek.

In de lente van 2026 verschijnt De kamergenoot, het tiende deel uit de reeks.