Historische roman met een psychologisch karakter.

In De geheimschrijver – Een kwestie van vertrouwen is het is ver terugkeren in de tijd. Het toenmalige, intrigerende Constantinopel van de elfde eeuw staat centraal in deze historische roman. Hier is Paul Christiaan Smis je bedreven reisgids; hij loodst je probleemloos door het meeslepende verhaal.
Sven is de echte geheimschrijver. Zijn opdrachtgever, Johannes de Weesmeester, is de broer en eveneens de voornaamste adviseur van de keizer. Sigrid, de zus van Sven, komt om het leven bij een brand. Hij is de grote held, hij redt immers in 1041 het leven van haar dochter Runa.

Twintig jaar later, in 1061, ligt hij ziek in bed. Het liefst van al zou Sven willen sterven. Nicht Runa bekommert zich om haar oom, ze hoopt dat hij nog lang zou mogen leven. Dit betekent evenwel daar haar eigen toekomst hierdoor wordt gehypothekeerd. Om de tijd te doden, vertelt hij Runa over zijn leven, over zijn activiteiten als geheimschrijver aan het keizerlijke hof. Ze schrikt als hij zijn gevoelens uit voor de meedogenloze prins Harald Sigurdsson. Vanaf dat moment krijgt Sven voor haar een totaal ander imago.

‘Dan zie ik het vleesmes in haar hand, de wilde blik in haar ogen. Ik begin weer te beven en barst in huilen uit. Het mes valt op de grond. Runa trekt me naar zich toe en klemt me tegen haar borst. Ik voel haar vingers door mijn haar strijken.’

Verwacht in geen geval oude spreektaal uit deze lang vervlogen tijd, je krijgt immers hedendaags Nederlands voorgeschoteld. Een belangrijk pluspunt, net zoals de knappe vertelstijl, de beeldende taal en de vaak pittige dialogen. Sven als de ik-verteller is een ingewikkelde, fascinerende persoonlijkheid. Ook de meeste andere personages tonen hun ware aard en emoties. Autoriteit, discretie en rechtschapenheid zijn slechts enige onderwerpen die aan bod komen.

De geheimschrijver is een historische roman met een psychologisch karakter. Smis slaagt er glansrijk in om zijn figuren krachtig uit te diepen. Het geschiedkundige element en het oude decor versterken het geheel. De verhaallijnen zijn nauw verbonden met elkaar; het heden en verleden lopen harmonieus naast en door elkaar. Dit alles maakt dat de geboeide lezer een aangename tijdreis beleeft vol avonturen. Een nawoord dat zo’n twintig pagina’s beslaat? Is dit wel nuttig? Jazeker, het is nog leerzaam ook en een interessant verhaal op zich. Je verneemt uitvoerig hoe een oorspronkelijk kort verhaal – stapsgewijs gedurende vijf jaar - is omgetoverd tot een volwaardige roman. Het goede nieuws is dat er een tweede deel in de maak is; de publicatie ervan is voorzien voor eind 2026.