Pure ernst en humor gaan harmonieus samen.

Een goed onderhouden vriendschap tussen drie dames overleeft al gedurende vier decades. Intussen is de tijd rijp voor hen, om als een hecht trio een schitterend, statig huis op de Leidse Herengracht in te palmen. Samen zullen de intussen ouder geworden dames lief en leed delen, doch vooral willen ze genieten van een hemelse oude dag. Een periode breekt aan vol mooie, gezellige, maar ook van droevige en ontroerende momenten.
Tot Dorine, Julia en Lily een mannelijke huurder verwelkomen. Dolf is een zwierige zeventiger die niet kan weerstaan aan cupido.
Zorgt deze vreemde eend in de bijt voor een diepe barst in deze langdurige vriendschapsband?
Tot overmaat van ramp krijgt Julia te kampen met dementie.

“Plotseling hield de veertiger stil. Onze opwinding was hem blijkbaar niet ontgaan. Hij bleef staan, tuurde naar ons balkon en wierp ons een kushandje toe. Ons gejoel zwol aan. We waren door het dolle heen. Uitbundig zwaaiden we terug, maar de man liep alweer verder.”

Zelf heeft Margareth Hillebrandt heel wat ervaring opgedaan in de ouderenzorg. Met deze kennis in het achterhoofd schrijft ze ‘Dames op de Herengracht’; een uit het echte leven geplukte roman.
Haar vier protagonisten zet de auteur – in een bekoorlijke taal en dito vertelstijl – bijzonder kundig neer. Het is een onverbloemd en ongekunsteld verhaal, gespreid over korte hoofdstukken.
Aanvankelijk is Dorine belast met de rol van verteller; nadien neemt energieke Dolf naadloos het commando van haar over. De schrijfster weet duidelijk van wanten; ze schrikt er niet voor terug een mannelijke hoofdrol keurig en met elan uit te werken.

“Misschien had ik nooit op de advertentie moeten reageren, was het vragen om moeilijkheden om bij drie dames in te trekken. Hoe ingewikkeld kon je het voor jezelf maken?”

Inderdaad, Dolf beseft niet waar hij aan begonnen is. Ditzelfde kan je eveneens zeggen over de dames, trouwens. Ze staan alle drie uitvoerig in de belangstelling; dit vinden ze best heel fijn.
De serene manier, waarop Margareth Hillebrandt omgaat met het precaire thema dat dementie heet, verdient alle respect. Toch gaat ze het onderwerp helemaal niet uit de weg; het verloop van het ziekteproces wordt zelfs op een leerrijke wijze weergegeven. Als je het geluk hebt heel lang te mogen worden, moet je de typische ouderdomskwaaltjes leren accepteren. Of niet?

‘Dames op de Herengracht’ is een opmerkelijke roman, waarin de lezer vier totaal uiteenlopende persoonlijkheden omarmt. Een warm gebaar van menselijkheid. Pure ernst en humor zorgen voor een stabiel evenwicht en een vlotte leesbeurt. Fraai vakmanschap, mevrouw Hillebrandt!