Actueel en knap gecomponeerd

Na zijn thrillerdebuut ‘Doelwit Åland’, is het nu eindelijk de beurt aan ‘Åland wraak’, geschreven door Jaap Jonker. Dit is het tweede deel - dat je eventueel kunt lezen als een losstaand verhaal - van de oorspronkelijk aangekondigde Jacob Noordland/Åland trilogie. Voorlopig is het evenwel nog niet helemaal duidelijk, of het derde boek - en tevens sluitstuk – wel gaat volgen.

De Russen wilden maar al te graag de Åland-eilanden inlijven. Vooral omwille van de ideale strategische ligging ervan. Hun Operatie Duisternis mislukt echter. Mikhail Kuznetsov, een gedegradeerde officier bij de Russische veiligheidsdienst, wil zich wreken. Na enkele plofkraken en een overval op een geldtransport, staat het eiland weer compleet op zijn kop. Inspecteur Eeva Loitonen en haar speurdersteam moeten aan de bak. Wanneer sommige mensen verdwijnen, die eerder actief hebben meegewerkt tegen de Russische missie, doet Eeva beroep op Jacob Noordland. Hij is een Nederlandse hoofdinspecteur, die eveneens actief is geweest tijdens de afgelopen vruchteloze Russische missie. Tot Eeva van de radar verdwijnt. Noordland beseft dat hij zich in een levensgevaarlijke situatie bevindt. Hij werkt nauw samen met de plaatselijke rechercheurs, in de hoop Eeva en andere vermisten levend terug te vinden.

‘Alles is voorbij. Hij hoort kort na elkaar twee gedempte knallen en voelt de inslagen in zijn lichaam en een schroeiende pijn. Met een laatste schreeuw valt hij om met zijn fiets nog tussen zijn benen.’

De auteur heeft in ieder geval een uiterst actuele thriller geschreven. Het verhaal zou vandaag de dag regelrecht uit de pers kunnen komen. In korte hoofdstukken en door middel van diverse perspectieven, krijg je een caleidoscopische blik op de gebeurtenissen. Uiteraard staan de protagonisten Eeva en Jacob prominent in de kijker en in de vuurlinie. Deze twee hoofdpersonages zijn voldoende uitgewerkt; dit geldt ietwat minder voor de andere figuren. Het verhaal op zich, de vele gebeurtenissen en acties staan immers voorop.

‘De verpleger en verpleegster proberen het nog een keer. Nog een keer. Dan schudden ze hun hoofd, kijken elkaar vertwijfeld aan en schudden hun hoofden.’

Twee gewichtige verhaallijnen domineren het geheel. Hierbij is zowel het werk van de politie, als dat van de op wraak beluste officier Kuznetsov gelijkwaardig uitgewerkt. De schrijver heeft zijn plot keurig gecomponeerd; daar krijg je geen speld tussen. Toch ben je tijdens het lezen verplicht onophoudelijk bij de les te blijven. Heel wat personages en decors komen vliegensvlug voorbij. De settings zijn uitgetekend en ingekleurd door een schrijver die het gebied goed kent. Het correcte historische kader en het filmisch weergegeven decor, maken ‘Åland wraak’ nog net iets geloofwaardiger. Is de mysterieuze epiloog dan toch een hint naar het derde deel?