Traag opgebouwde spanning

Het verhaal start in 1993 als Joost Laarmans op weg naar zijn ouderlijk huis is, waar hij op de vijftiende verjaardag van zijn zusje Hannah aanwezig zal zijn. Hij wordt door een stel corpsballen in elkaar geslagen en voor dood achtergelaten. Na deze scène verplaatst de aandacht zich naar 2017. Jochem Nijhoff is een vermogend man, 43 jaar en advocaat. Hij staat aan de vooravond van het vijfde lustrumfeest met zijn ex-corpsballen. Met vijf vrienden zullen ze in zijn buitenhuis op de Veluwe bij elkaar komen. Zijn secretaresse Roos regelt voor hem een schoonmaakster die discreet is en bereid is tijdens dat weekend de rotzooi voor hen op te ruimen. Maar het belangrijkste is dat ze haar mond kan houden. De keus valt op Hannah, een zogenaamd alleenstaande moeder met een hoge hypotheek, die het geld goed kan gebruiken, want voor dat baantje is Jochem bereid veel te betalen.

Vlak voor het weekend van start zal gaan, valt een van de vrienden van zijn paard en overlijdt aan de gevolgen ervan. Dan beginnen de bedreigingen. De vrienden ontvangen allemaal een geheimzinnig appje met een gedichtje, gebaseerd op de tien kleine negertjes, waarin erop gezinspeeld wordt dat hier geen sprake is van een ongeluk, maar van opzet en dat de anderen ook gevaar gaan lopen. Ieder van de oud-jaargenoten heeft zo zijn eigen geheim. Er is sprake van drugs, fraude, overspel. Maar niet alleen deze mannen hebben hun geheim, ook Roos en Hannah hebben hun eigen agenda. De titel Liegbeest is op elk personage van toepassing.

Het boek kent zeker in het begin een traag verloop. Er is veel te vertellen over de verschillende personen voordat precies duidelijk is wie wie is en welke rol iedereen in het verhaal speelt. De gedeeltes die in 2017 spelen wisselen af met de gebeurtenissen in 1993 en de daarop volgende jaren, zodat je een idee krijgt hoe het met Joost verder is gegaan en hoe zijn leven na de mishandeling is verlopen. Zijn zus Hannah speelt een cruciale rol en is vastbesloten wraak te nemen op deze mannen na hun zinloze geweld. En vooral dat laatste is wat de mannen, naast hun gezamenlijke studietijd, verbindt.

De cover van Liegbeest laat een vrouw op de rug zien in een witte jurk die door een korenveld loopt. Je krijgt niet de indruk dat je hier met een thriller te maken hebt, maar na het lezen van het boek wordt duidelijk waarom voor deze afbeelding is gekozen. Het boek zit vol geheimen en leugens. Iedereen draagt daar zijn steentje aan bij. Op het moment dat je denkt te weten hoe het verhaal in elkaar zit, word je weer op een dwaalspoor gezet. Er zijn veel onverwachte wendingen en het slot spant zeker de kroon, al komt dat enigszins ongeloofwaardig over, omdat je door het verhaal heen een heel ander beeld van bepaalde personen krijgt voorgeschoteld. De spanning die in het begin nauwelijks aanwezig was, wordt op het eind naar een climax gevoerd.

Het boek is makkelijk leesbaar en vlot geschreven. Het is de twaalfde thriller van Jet van Vuuren. Ze heeft haar naam al lange tijd gevestigd in thrillerland. Jammer is dat de opbouw zo traag verloopt, dat is in haar eerdere boeken lang niet altijd het geval. Ondanks dat was het een prettig leesbaar verhaal en leef je mee met de wraakgevoelens van Hannah. Maar is haar handelen te rechtvaardigen? Die vraag blijft open en kan iedere lezer voor zichzelf beantwoorden.