Splinter redt een versplinterd boekje

Het concept van het Boekenweekgeschenk 2024 mag inmiddels bekend zijn: de gezinsleden van de familie Chabot schrijven elk een bijdrage aan dit boekje. Naast papa, mama en vier zoons geldt dit voor hond Bril, zijn bijdrage is overigens verzorgd door jongste zoon Splinter.
De familie Chabot geniet enige bekendheid: vader Bart is een redelijk bekende Nederlander, die vooral bekendheid kreeg door zijn deelnames aan het Groot Dictee der Nederlandse Taal. Chaoot en ADHD-er pur sang, nam hij je voor je in. Splinter schreef een goed ontvangen boek over zijn jeugd - Confettiregen - gekenmerkt door een worsteling met zijn geaardheid, een worsteling die hij na publicatie achter zich kon laten. Immer opvallend gekleed, was hij ook deelnemer aan Wie is de Mol.
In dit boek komen we meer te weten over de familie, waar ook Splinters boek al het een en ander over onthulde.
In eerste instantie was ik niet erg enthousiast over dit boek. De diverse bijdragen verschilden nogal in kwaliteit en een gedeelde thematiek ontbrak. Als los zand leken de verhalen aan elkaar te hangen, ook de mamastippen, de verbindende stukjes van moeder Yolande zorgden daar niet voor. Het verhaal van vader Bart was niettemin op zich best goed, maar het boek werd pas echt gered door het zeer persoonlijke en indringende verhaal van Splinter. Zijn verhaal, over de ervaring van ouder wordende ouders - en wie kent dat niet - raakte me, en bleek toch nog de lijm die enkele andere bijdragen met elkaar verbond.
Helemaal geslaagd is het boek daarmee niet geworden, maar met de juiste bril gelezen is het zeker de moeite waard.