Weinig geinspireerd

Maron Pauw neemt wel vaker een beproefd concept voor haar thrillers. Waar dat bijvoorbeeld bij Tijgerlelie goed uitpakt en een mooi maatschappelijk probleem mee wordt besproken, blijft het in Jetset zeer oppervlakkig.
In dit boek zet ze een groep mensen bij elkaar op een jacht dat van Sint Maarten naar Aruba vaart. Snel na vertrek wordt de gastheer vermoord (dat zie je vanaf bladzijde 2 al aankomen) en lijkt het merendeel van de gasten wel een motief te hebben. De kapitein neemt verhoren af en verder gebeurt er niet veel. En dan wordt de moordenaar ontmaskerd.
Het begin van het boek, tot de moord is nog wel aardig, maar na de moord loopt de spanning te snel uit het boek. Denk aan Hercule Poirot of Miss Marple, maar dan zonder de finesses en onderhuidse spanning die Agatha Christie zo haarfijn wist aan te brengen.
Jammer