Lezersrecensie
Our infinate fates- het boek waar geen einde aan leek te komen!
Laat ik beginnen met te zeggen dat de speciale editie prachtig is! Ook het idee vond ik vernieuwend en intrigeerde mij enorm.
Helaas was het lezen een grote teleurstelling. De schrijfstijl is redelijk poetisch wat mij al vrij snel irriteerde. Het miste daardoor vaart. Ook de uitgebreide beschrijvingen zorgde ervoor dat het verhaal mijn aandacht verloor. Een wereld bouwen kan mooi zijn, maar niet wanneer de verhalen zich over honderden jaren en verschillende werelddelen afspelen. Ook het steeds wisselen van man/ vrouw verwarde mij enorm. Ik moest regelmatig uitvogelen wie nu wie was in het verhaal. Dit zorgde ervoor dat ik geen band kreeg met de hoofdpersonen. Zeker op het einde, na een lange tijd Evelyn als vrouw gelezen te hebben, is zij opeens een hij. Alsof de schrijfster nog even woke wilde doen.
Ook voelde het niet als twee mensen die door de tijd naar elkaar getrokken werden door hun liefde voor elkaar. Het voelde meer alsof het vermoorden van elkaar (of eigenlijk hij die haar vermoord) de boventoon had. De liefde moest je soms echt opgraven ipv hem te voelen.
Al met al heb ik me echt door het boek heen moeten worstelen en leek er geen einde aan te komen. De enige reden waarom het alsnog 2 sterren krijgt is omdat ik het einde, het waarom, wel mooi en origineel vond. Verder vond ik het boek enorm omslachtig, veel te lang en het verhaal te traag. Jammer want het had in mijn optiek enorm veel potentie!
Helaas was het lezen een grote teleurstelling. De schrijfstijl is redelijk poetisch wat mij al vrij snel irriteerde. Het miste daardoor vaart. Ook de uitgebreide beschrijvingen zorgde ervoor dat het verhaal mijn aandacht verloor. Een wereld bouwen kan mooi zijn, maar niet wanneer de verhalen zich over honderden jaren en verschillende werelddelen afspelen. Ook het steeds wisselen van man/ vrouw verwarde mij enorm. Ik moest regelmatig uitvogelen wie nu wie was in het verhaal. Dit zorgde ervoor dat ik geen band kreeg met de hoofdpersonen. Zeker op het einde, na een lange tijd Evelyn als vrouw gelezen te hebben, is zij opeens een hij. Alsof de schrijfster nog even woke wilde doen.
Ook voelde het niet als twee mensen die door de tijd naar elkaar getrokken werden door hun liefde voor elkaar. Het voelde meer alsof het vermoorden van elkaar (of eigenlijk hij die haar vermoord) de boventoon had. De liefde moest je soms echt opgraven ipv hem te voelen.
Al met al heb ik me echt door het boek heen moeten worstelen en leek er geen einde aan te komen. De enige reden waarom het alsnog 2 sterren krijgt is omdat ik het einde, het waarom, wel mooi en origineel vond. Verder vond ik het boek enorm omslachtig, veel te lang en het verhaal te traag. Jammer want het had in mijn optiek enorm veel potentie!
1
Reageer op deze recensie