Verboden liefde

Het is haar vierde liefdesroman. Met Erfgoed wil Geertrude Verweij weer een spannende feelgoodroman neerzetten. Over haar eerdere boeken was de pers vol lof. De verwachtingen waren dan ook hoog gespannen bij de Hebban redactie. Spanning en liefde, dat moest het boek bevatten.

Barones Elaine van Santhove gaat trouwen. Het kan dan ook niet anders dan dat daar een geweldige fotoreportage van gemaakt moet worden. Om daar zeker van te zijn, huurt ze professioneel fotografe Donna Moree in. Elaine weet alleen niet dat Donna vroeger een relatie had met haar broer Floris. Tijdens het verblijf op Landgoed van Santhove krijgt de liefde van Floris nieuwe betekenis. De vraag is echt of iedereen wel zo blij is met deze ‘nieuwe’ ontwikkeling.

Liefdesverhaal gezocht? Liefdesverhaal gevonden. Erfgoed is een heerlijk verhaal dat overloopt van de liefde. In eerste instantie nog niet, maar al snel blijkt dat Donna en Floris voor elkaar gemaakt zijn, maar het moeilijk vinden om hun weg in de relatie te vinden. Het feit dat Floris baron is en Donna er daardoor een heleboel rompslomp bij krijgt, werkt de relatie ook tegen. Het hele boek hoop je dat de twee bij elkaar komen. Je voelt de liefde en gunt het hen allebei om het geluk te vinden in elkaar.

Dat in combinatie met prachtige beschrijvingen van het landgoed laten je wegdromen in een wereld die voor grote delen bekend is. De clichés als ‘een baron mag niet met een gewone meid trouwen’ en ‘we hebben onze plichten aan een verstandshuwelijk’, worden door Geertrude niet vermeden. Storend zijn ze niet. Of ze echt iets aan het verhaal toevoegen? Ja, het laat duidelijk de reden van de onzekerheid tussen Donna en Floris zien.

Maar waar is de spanning dan, vraag je je wellicht af. Het is duidelijk dat iemand een plan heeft dat niet gedwarsboomd mag worden. Op een gegeven moment wordt er een moord gepleegd en het is duidelijk dat er andere rare dingen gebeuren. Het lijkt wel alsof iedereen een verborgen agenda heeft. De dader blijft tot de laatste pagina’s een verrassing. Persoonlijk zag ik de plotwending(en) niet aankomen.

Enige opmerking die gemaakt kan worden: wellicht had het verhaal wat meer diepgang gekregen wanneer het vanuit meervoudig perspectief was geschreven. Het is jammer dat we Floris nu niet écht leren kennen. Geertrude probeert dit wel op te lossen doordat Donna dagboeken van hem vindt, maar toch had zijn perspectief zeker wel toegevoegde waarde gehad. Hoe ervoer hij alles? Vooral het vooraf geplande leven als baron had wat meer diepgang mogen krijgen.

Erfgoed is een verhaal over liefde. Niet alleen over ware liefde, maar ook over de kern van liefde. Niet elk huwelijk is of wordt een goed huwelijk en geheimen kunnen een huwelijk tot in de kern kapot maken. Geertrude heeft met dit boek duidelijk een fijne feelgoodroman neergezet.