Herinnering aan WO-II

Dit boek heb ik via de Club van Echte Lezers mogen lezen.
Géraldine Schwarz schrijft met dit boek geschiedenis, Europese geschiedenis. Ook is het een krachtig pleidooi om het verleden onder ogen te zien en zo inzicht te krijgen in de opkomst van het populisme. Schwarz ontdekt dat haar Duitse grootvader, lid van de NSDAP, in 1938 een Joods bedrijf in Mannheim, heeft overgenomen. Na de oorlog weigert Karl Schwarz herstelbetalingen te doen aan Julius Löbmann, de enige overlevende van de familie. De andere familieleden zijn allemaal vermoord in Auschwitz. Zoals zoveel Duitsers weigert Karl Schwarz zijn verantwoordelijkheid als meeloper te erkennen. Haar andere, Franse grootvader diende als gendarme onder het Vichy-regime.
Dan begint de Duits-Franse auteur haar lange, pijnlijke en spannende onderzoek naar de verwerking van het recente verleden (lees WO-II) en het gedrag van de mensen ten aan zien van de misdaden tegen de mensheid, de Jodenvervolging, in deze periode. De vraag die men zich na het lezen van dit boek stelt is: Wat zou ik gedaan hebben en dat zullen we nooit weten. Echter dat we het niet weten wil niet betekenen dat we niet weten hoe we ons hadden moeten gedragen. Ik vond het een heel goed boek, gezien de vragen die kwamen tijdens en na het lezen ervan. Boek heeft grote indruk op mij gemaakt.