Een typisch Freida McFadden verhaal!

Perfect weer om met een dekentje en thee en de allerliefste kat dichtbij ‘Één voor één’ van Freida uit te lezen. Het boek las weer erg vlot, al leek het iets korter dan haar andere verhalen.
Mijn innerlijke Sherlock Holmes bracht me dit keer in een paar goede richtingen, maar toch, ze flikt het elke keer weer! Ik zat er toch nog behoorlijk naast!
Het einde vond ik persoonlijk duidelijk en vol verbazing, maar wel wat ‘snel’ afgerond; dat mocht gerust nog even doorgaan.
Verder geen opmerkingen; Een typisch Freida McFadden verhaal!
Waar blijft ze de inspiratie halen? Ik ben alweer benieuwd naar haar volgende verhaal!

Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Claire.
Ze is getrouwd met Noah en samen hebben ze twee kindjes. Samen met twee andere koppels besluiten ze een tripje te maken om te ontspannen, diep in de bossen.
Toch heeft Claire er van bij het begin een ongemakkelijk gevoel bij. Haar huwelijk met Noah loopt al een tijdje niet goed, ze maken voortdurend ruzie. Ze heeft eigenlijk helemaal geen zin om te doen alsof het een gezellige vakantie wordt.
Daarbovenop draagt ze een geheim met zich mee dat haar nog meer onrust bezorgt..
De kindjes blijven bij haar zus, en zo vertrekken ze met z’n zessen in hun grote auto richting hun bestemming. Maar nog voor ze aankomen, valt de auto stil. Batterij leeg? Ze zijn nog enkele kilometers verwijderd van hun hotel.
Ze besluiten verder te stappen, diep de bossen in.
Na uren wandelen hebben ze hun bestemming nog steeds niet bereikt. Dorst, honger en de koude slaat toeslaan toe! En horen ze in verte wolven huilen?
Vanaf dat moment is niets meer wat het lijkt. Wat een gezellige en ontspannen vakantie moest worden, verandert in een nachtmerrie..
Kennen de vrienden elkaar wel zo goed als ze denken? Of draagt iedereen zijn eigen geheim met zich mee? En, hoe ver zijn ze bereid te gaan voor elkaar?
Dat ontdek je pas op een van de allerlaatste bladzijden!

5 sterren