Lezersrecensie
Laatste Lente aan de Seine
Via de leesclub van de boekenreizigers heb ik het boek Laatste lente aan de Seine, geschreven door Jeroen Kuypers gelezen. Het is juli 1943 als we in Parijs kennismaken met de Joodse Elise Calmann. Ze waant zich, ondanks de gruwelijke oorlogsdagen, nog redelijk veilig. Ze is getrouwd met Markies Armand Rohan-Palduc, dus waarom zou ze worden opgepakt door de nazi’s? Als dat toch gebeurt, blijkt het werk wat ze heeft gedaan als kunsthistoricus, haar redding te zijn, haar enige kans op overleven. Ze beoordeelt in een dependance van een doorgangskamp Drancy de inventaris van leeggeroofde Joodse huizen op waarde. Hierdoor voorkomt ze, dat ze op transport gezet gaat worden. Maar wat gaat er met haar gebeuren als de laatste Joodse woning is leeggehaald? Lukt het haar om deze oorlog te overleven en haar man weer te zien? Ook ontmoeten we Max von Trettlow. Hij is in het burgerleven Architect en in het leger Majoor. Hij wordt als oorlogsinvalide toegevoegd aan het militair gezag in Parijs. Hij ontdekt dat hooggeplaatste SS-ers zichzelf schaamteloos verrijken met Joods bezit en komt in gewetensnood. Het blijkt dat hij niet de enige is en hij sluit zich aan bij een groep samenzweerders die actief werken aan een beëindiging van Hitlers regime. Lukt het deze samenzweerders om, met gevaar voor eigen leven, het regime van Hitler om ver te werpen?
Op de cover zien we een vrouw met een nette jas en een hoedje op de rug. Aan de kleding te zien lijkt het een dame van goede huize te zijn. In de lucht vliegen een aantal oorlogsvliegtuigen. De cover geeft al wel een idee in welke tijd dit boek zich afspeelt. Desondanks straalt er toch een zekere rust van de cover uit. Het verhaal wordt afgewisseld tussen de belevenissen van Elise Calmann en Max von Trettlow. Uiteindelijk komen hun verhalen mooi samen. De personages Elise Calmann en Max von Trettlow zijn goed uitgewerkt. Ik kon me hierdoor goed in leven in hun situaties. Het is mijn eerste kennismaking met een boek van de schrijver Jeroen Kuypers. Het is mij goed bevallen en ik ben dan ook benieuwd naar andere boeken van deze schrijver.
4*
Op de cover zien we een vrouw met een nette jas en een hoedje op de rug. Aan de kleding te zien lijkt het een dame van goede huize te zijn. In de lucht vliegen een aantal oorlogsvliegtuigen. De cover geeft al wel een idee in welke tijd dit boek zich afspeelt. Desondanks straalt er toch een zekere rust van de cover uit. Het verhaal wordt afgewisseld tussen de belevenissen van Elise Calmann en Max von Trettlow. Uiteindelijk komen hun verhalen mooi samen. De personages Elise Calmann en Max von Trettlow zijn goed uitgewerkt. Ik kon me hierdoor goed in leven in hun situaties. Het is mijn eerste kennismaking met een boek van de schrijver Jeroen Kuypers. Het is mij goed bevallen en ik ben dan ook benieuwd naar andere boeken van deze schrijver.
4*
1
Reageer op deze recensie