Lezersrecensie
Wevers van het verzet
Via de leesclub van de boekenreizigers heb ik het boek Wevers van het verzet, geschreven door Jeroen Kuypers gelezen. In dit boek ontmoeten we Sylvia Dusault. Zij is de dochter van een rijke Textielfabrikant uit Twente. Wanneer de Duitsers in mei 1940 Oldenzaal binnenvallen sluit Sylvia zich aan bij het verzet. De fabriek en de Villa waar Sylvia en haar ouders wonen worden regelmatig door de Duitsers bezocht. Haar vader sluit compromissen met de Duitsers om het bedrijf de oorlog te laten overleven. Sylvia is hier niet zo blij mee. Ook ontmoeten we Guy Meyer. Hij is korporaal in het Franse Leger. Hij belandt in een Duits Krijgsgevangenenkamp, waar hij uiteindelijk weet te ontsnappen en hij wordt uiteindelijk opgevangen door de Twentse verzetsorganisatie waar Sylvia Dusault actief is. Tussen Sylvia en Guy bloeit de liefde op. Lukt het hen om de oorlog goed door te komen? En blijft de liefde tussen hen beiden bestaan?
Op de cover zien we een dame op de rug over een onverhard pad lopen met in de verte een dorp. Ze valt wel op met haar rode jas. Waar is ze naar toe op weg vraag ik me dan af. Het is een cover die me door het kleurgebruik al opvalt en samen met de titel geeft het al weer in welke tijd dit verhaal zich ongeveer afspeelt.
Het boek heeft twee verhaallijnen, allereerst het verhaal van Sylvia Dusault en de andere verhaallijn is het verhaal van Guy Meyer. Beide verhaallijnen zijn goed uitgewerkt en ze komen ook op een mooie en goede manier bij elkaar uit. De hoofdpersonen zijn fictief, maar er zijn de nodige historische gebeurtenissen en locaties in het verhaal verwerkt. Historische gebeurtenissen die ik ook nog niet allemaal wist. Het einde van dit verhaal had ik niet zo zien aankomen.
Van Jeroen Kuypers heb ik eerder al het boek Laatste lente aan de Seine gelezen. Een boek wat me al goed bevallen was. Ik was dan ook erg benieuwd of dit tweede boek me ook zo goed zou bevallen. Het is hem weer goed gelukt om me vanaf het begin in het verhaal mee te trekken.
4*
Op de cover zien we een dame op de rug over een onverhard pad lopen met in de verte een dorp. Ze valt wel op met haar rode jas. Waar is ze naar toe op weg vraag ik me dan af. Het is een cover die me door het kleurgebruik al opvalt en samen met de titel geeft het al weer in welke tijd dit verhaal zich ongeveer afspeelt.
Het boek heeft twee verhaallijnen, allereerst het verhaal van Sylvia Dusault en de andere verhaallijn is het verhaal van Guy Meyer. Beide verhaallijnen zijn goed uitgewerkt en ze komen ook op een mooie en goede manier bij elkaar uit. De hoofdpersonen zijn fictief, maar er zijn de nodige historische gebeurtenissen en locaties in het verhaal verwerkt. Historische gebeurtenissen die ik ook nog niet allemaal wist. Het einde van dit verhaal had ik niet zo zien aankomen.
Van Jeroen Kuypers heb ik eerder al het boek Laatste lente aan de Seine gelezen. Een boek wat me al goed bevallen was. Ik was dan ook erg benieuwd of dit tweede boek me ook zo goed zou bevallen. Het is hem weer goed gelukt om me vanaf het begin in het verhaal mee te trekken.
4*
1
Reageer op deze recensie