Lezersrecensie
De jurk van Texel
Via de leesclub van de boekenreizigers heb ik het boek De jurk van Texel, geschreven door Olga Hoekstra, gelezen. Het is 1652 als Elisabeths leven op het punt staat om voorgoed te veranderen. Haar vader heeft besloten dat Elisabeth moet trouwen met een man die ze nog nooit heeft ontmoet. Vlak voordat ze aan boord van het schip gaat dat haar bij haar nieuwe echtgenoot zal brengen, neemt Elisabeth een drastische beslissing.
In het heden wordt er op Texel in een eeuwenoud scheepswrak een vrijwel gave bruidsjurk gevonden. Emilie, die archeologe is, heeft de taak gekregen om te onderzoeken wie nu toch de draagster is geweest van deze mooie en gave bruidsjurk. De hulp van de Texelse duiker Joost de Ridder zou daarbij erg welkom zijn. Maar Joost heeft daar eigenlijk geen oren naar. Welke drastische beslissing heeft Elisabeth toch genomen? En lukt het Emilie om de draagster van de gevonden bruidsjurk te achterhalen?
De cover is mooi. Bovenin zien we een jonge vrouw op de rug. Ze staat voor op de plecht van een schip. Onder de titel zien we de vuurtoren van Texel. Zowel door de titel als door de vuurtoren op de cover is het al wel duidelijk waar een groot deel van het verhaal zich afspeelt. De verhalen van Elisabeth en Emilie worden afwisselend verteld en ze lopen heel vloeiend in elkaar over. Bij elk hoofdstuk is het ook weer duidelijk in welk tijdsdeel je aan het lezen bent. Beide verhalen worden chronologisch verteld en de sfeer en de emoties van met name Elisabeth en Emilie worden gedurende het hele verhaal goed weergegeven. Beide verhalen komen uiteindelijk aan het eind van het boek mooi bij elkaar. Het verhaal heeft mij van begin tot eind kunnen boeien. Ik hoop dat we nog meer zullen horen van deze schrijfster.
5 *
In het heden wordt er op Texel in een eeuwenoud scheepswrak een vrijwel gave bruidsjurk gevonden. Emilie, die archeologe is, heeft de taak gekregen om te onderzoeken wie nu toch de draagster is geweest van deze mooie en gave bruidsjurk. De hulp van de Texelse duiker Joost de Ridder zou daarbij erg welkom zijn. Maar Joost heeft daar eigenlijk geen oren naar. Welke drastische beslissing heeft Elisabeth toch genomen? En lukt het Emilie om de draagster van de gevonden bruidsjurk te achterhalen?
De cover is mooi. Bovenin zien we een jonge vrouw op de rug. Ze staat voor op de plecht van een schip. Onder de titel zien we de vuurtoren van Texel. Zowel door de titel als door de vuurtoren op de cover is het al wel duidelijk waar een groot deel van het verhaal zich afspeelt. De verhalen van Elisabeth en Emilie worden afwisselend verteld en ze lopen heel vloeiend in elkaar over. Bij elk hoofdstuk is het ook weer duidelijk in welk tijdsdeel je aan het lezen bent. Beide verhalen worden chronologisch verteld en de sfeer en de emoties van met name Elisabeth en Emilie worden gedurende het hele verhaal goed weergegeven. Beide verhalen komen uiteindelijk aan het eind van het boek mooi bij elkaar. Het verhaal heeft mij van begin tot eind kunnen boeien. Ik hoop dat we nog meer zullen horen van deze schrijfster.
5 *
1
Reageer op deze recensie
