Meelevend, interessant en spannend verhaal!

Frank Peters had na zijn debuut verhaal, een hoog niveau aan te houden. En met Drenkman heeft hij dit opnieuw gedaan! Hij heeft een manier van vertellen waar je niet gewend moet aan geraken,aar waardoor je onmiddellijk wordt ondergedompeld in het verhaal zodat je niet wilt stoppen met lezen! Dit is grotendeels dankzij het vele onderzoekswerk die gedaan wordt en prachtig verwerkt wordt in een verhaal, of zoals in de Drenkman vele verhalen die uiteindelijk allemaal prachtig met elkaar verbonden zijn. Een andere reden is hoe Frank Peters zijn personages op de pagina's tot leven doet komen. In Drenkman komen Rick en Sandra verder tot ontwikkeling en wanneer ze opnieuw samenkomen om ditmaal een volledig andere reportage achterna te gaan dan eentje over kunst, kom je veel meer te weten over hun leven, verleden en de personages als mensen. Het verhaal is zo intens maar niet enkel door de gebeurtenissen. Dit is vooral door de personages, wat ze vertellen en voelen. De situaties waarin ze terecht komen en hoe deze beschreven worden.
De Belgische mycoloog Rapaille contacteert hen omdat zijn gevonden paddestoelen door een farmaceutisch bedrijf gebruikt worden, maar niet zoals hij verwacht had. Experimenten worden uitgevoerd met een medicijn dat gemaakt is met de paddestoelen en het verhaal dat hierop volgt is zo schokkend en gevaarlijk, dat Sandra en Rik zich nu echt wel op een gevaarlijk pad wagen. En in een milieu waar je liever een vriend dan vijand bent!
In dit verhaal leren we ook een vrouwelijk rechercheur en haar collega kennen, wat een prachtig idee is van Frank Peters. Dit deed me dan ook vaak denken aan de Liesbeth serie van schrijver Toni Coppers!
Met de dramatische onthulling over Rik's broer, Gradus' hoofdrol op het einde en de verdere ontwikkelingen voor Rik en Sandra is het nu met veel ongeduld wachten op het vervolg!!!