Een hoopvol sprookjesachtig verhaal over rauwe problematiek

De vergeten kinderen uit dit verhaal zijn kinderen die door verschillende omstandigheden te weinig of geen aandacht van hun ouders krijgen. Alfred is zo'n kind, waar zijn moeder is weet hij niet en zijn vader gaat steeds op reis en laat hem dan alleen thuis. Hij is erg zelfredzaam maar ligt 's nachts wel te zuchten van de zorgen. Dan krijgt hij door de brievenbus bij de krant appels en warme sokken. Het blijkt dat Amanda, de krantenbezorger, kinderen opmerkt die vergeten zijn en ze geeft ze op deze manier extra aandacht. Alfred gaat bij haar wonen en voelt zich eindelijk ergens thuis. Hij begint een radiozender (radio Popov) waarbij hij een programma maakt voor vergeten kinderen. Wat ik heel mooi vond aan dit verhaal is dat de rauwe problematiek van verwaarloosde kinderen heel subtiel verweven wordt met een hoopgevend, sprookjesachtig verhaal. Overal zijn Senzoren, mensen zoals Amanda met gevoelige oren voor de zuchten van vergeten kinderen. Of je nu leerkracht, krantenbezorger, conciërge of bibliothecaresse bent, je kunt iets betekenen voor deze dappere, zelfredzame kinderen. Mooie manier om het in de klas over armoede en verwaarlozing te hebben zonder dat het persoonlijk wordt. Vanaf groep 6 voorlezen, wel pittig taalgebruik.