Huis maar geen thuis

Met dank aan Futuro Uitgevers mocht ik het boek Alles is terloops van Saskia Harkema lezen en beoordelen.

In alles is terloops volg je de levensgeschiedenis van Johanna, 49 jaar en geboren in Nederland. Door middel van flashbacks verteld ze haar verhaal. Ze neemt je mee in haar jeugd waar ze veel heeft moeten reizen en verhuizen door het werk van haar vader. Het reizen betekende voor haar ook het vele afscheid nemen. Johanna neemt je mee naar Colombia waar ze vijf jaar heeft gewoond. Hier heeft ze ook afscheid moeten nemen van haar jongere zusje dat ernstig ziek was. Haar reis gaat verder door Argentinië en Brazilië totdat ze weer terug keren in Nederland. In Argentinië voelde ze zich erg thuis . Johanna spreekt daardoor ook beter Spaans dan Nederlands. In Nederland merkt ze dat ze zich nergens thuis voelt en raakt ze in een depressie, een burn-out e krijgt ze ook nog eens de Q-koorts. Tenslotte beland ze in een psychiatrische inrichting. Hier wordt ze zo goed mogelijk begeleid. Om haar weg terug naar haar zelf terug te vinden moet ze veel praten en leren haar zelf lief te vinden. Ze doet vrijwilligers werk met vluchtelingen en heeft ze veel aan de gesprekken met Khalil. Ze beseft dat ze terug moet naar de plekken waar haar wortels lagen en ze begint in Argentinie , de plek wat het meest als haar thuis voelt.

Het verhaal is erg indrukwekkend maar vlot en erg toegankelijk geschreven. Saskia heeft er veel emoties in weten te leggen. Ze voel je echt met Johanna mee als haar zusje sterft, als ze afscheid moet nemen van de lieve Gertrudis, het telkens weer afscheid nemen van vriendinnen, haar eerste liefde.. Hoe ze als adoptiemoeder ontzettend haar best moet doen en de worsteling met haar zelf. Al lezende komt de rode draad van het leven weer bij haar zelf. Thuis, waar ze was en ook waar ze zou zijn.

Een indrukwekkende roman wat ik met plezier heb gelezen. Ik beloon het met 4 sterren

Het verhaal is erg aangrijpend maar vlot geschreven